Diana Jones zingt en speelt in dezelfde traditie als Gillian Welch en Iris DeMent, maar Jones heeft daarin toch haar duidelijke eigen geluid gecreëerd. Dat heeft voor een deel te maken met haar stem, die op een plezierige manier vrij laag blijft, met haar eigen liedjes, waarin ze prettig kan relativeren en waarin ze bijvoorbeeld ook stelt dat ze geen mooi meisje wil zijn, en met de voortreffelijke arrangementen. Ze zingt haar liedjes op een intieme, overtuigende manier, en speelt bovendien gitaar, mandoline (op Pretty Girl) en fiddle, hoewel de meeste fiddlepartijen worden gespeeld door niemand minder dan Jay Ungar. Ook verder heeft ze een uitstekende en vooral ook geïnspireerde band om zich heen staan. Afijn, de twee fragmenten, uit het eerste en het laatste nummer op haar cd My Remembrance of You spreken, denk ik, voor zich.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.