Paul Kamm en Eleanore MacDonald zijn links. Hun liedjes zijn dan ook zonder meer kritisch te noemen. Toch zijn het geen schreeuwende protestzangers. Hun kritische liedjes worden ingetogen en rustig zingend gebracht, waarbij opvalt dat zowel Kamm, die de meeste liedjes schrijft, als MacDonald meer dan uitstekende zangers zijn, en dat hun stemmen ook mooi bij elkaar passen. Bovendien kunnen ze een pakkend liedje maken, en dat betekent bij elkaar opgeteld dat je op hun albums mooie muziek te horen krijgt.

Hun teksten gaan onder meer over een oude vrouw die elke maand naar Canada reist omdat haar medicijnen in de Verenigde Staten voor haar onbetaalbaar zijn, over immigranten die moeten constateren dat ze in een land terecht zijn gekomen waar “the cold wind blows”, over vrijheid, en in het slotnummer van hun laatste cd Like Water over “talk radio”, de rabiaat rechtse christelijke radiostations die ongegeneerd haat zaaien. “Hallelujah” heeft nog nooit ergens cynischer geklonken dan in dit indringende lied, dat je onder meer zo rechtstreeks raakt door de authentieke samples van die praatradio die er in het nummer gemonteerd zitten.

Kamm en MacDonald zijn niet alleen links, ze zijn ook intelligent en buitengewoon fatsoenlijk, en dat maakt hun albums alleen maar sympathieker. Goede muziek, mooie stemmen, en teksten die je aan het denken zetten, veel meer verwachten we niet van singer/songwriters. Deze twee beklijven ook nog eens, want wij blijven hun cd’s draaien, en na hun laatste hebben we ook twee eerdere cd’s van hun aangeschaft, die eigenlijk net zo sterk zijn. Aanraders dus.

• Paul Kamm & Eleanore MacDonald – Like Water – Freewheel Records FR108
• Paul Kamm & Eleanore MacDonald – Fool’s Paradise – Freewheel Records FR107
• Paul Kamm & Eleanore MacDonald – Calling On Love – Freewheel Records FR105