kilkelly
Kilkelly
(Peter Jones)
Kilkelly, Ireland, 1860, my dear and loving son John
Your good friend schoolmaster Pat McNamara's so good
as to write these words down.
Your brothers have all got a fine work in England,
the house is so empty and sad
The crop of potatoes is sorely infected,
a third to a half of them bad.
And your sister Brigid and Patrick O'Donnell
are going to be married in June.
Mother says not to work on the railroad
and be sure to come on home soon.
Kilkelly, Ireland, 1870, my dear and loving son John
Hello to your Mrs and to your 4 children,
may they grow healthy and strong.
Michael has got in a wee bit of trouble,
I suppose that he never will learn.
Because of the darkness there's no turf to speak of
and now we have nothing to burn.
And Brigid is happy, you named a child for her
and now she's got six of her own.
You say you found work, but you don't say
what kind or when you will be coming home.
Kilkelly, Ireland, 1880, dear Michael and John, my sons
I'm sorry to give you the very sad news
that your dear old mother has gone.
We buried her down at the church in Kilkelly,
your brothers and Brigid were there.
You don't have to worry, she died very quickly,
remember her in your prayers.
And it's so good to hear that Michael's returning,
with money he's sure to buy land
For the crop has been bad and the people
are selling at every price that they can.
Kilkelly, Ireland, 1890, my dear and loving son John
I suppose that I must be close on eighty,
it's thirty years since goodbye.
Because of all of the money you send me,
I'm still living out on my own.
Michael has built himself a fine house
and Brigid's daughters have grown.
Thank you for sending your family picture,
they're lovely young women and men.
You say that you might even come for a visit,
what joy to see you again.
Kilkelly, Ireland, 1892, my dear brother John
I'm sorry I didn't write sooner to tell you, but father passed on.
He was living with Brigid, she says he was cheerful
and healthy right down to the end.
Ah, you should have seen him play with
the grandchildren of Pat McNamara, your friend.
And we buried him alongside of mother,
down at the Kilkelly churchyard.
He was a strong and a feisty old man,
considering his life was so hard.
And it's funny the way he kept talking about you,
he called for you in the end.
Oh, why don't you think about coming to visit,
we'd all love to see you again.
In onze serie “liedjes die je kippenvel bezorgen” deze keer aandacht voor Kilkelly van de Amerikaanse componist Peter Jones. Jones vond in de jaren zeventig op zolder bij zijn ouders een bundeltje brieven, allemaal verstuurd uit het Ierse dorp Kilkelly. Ze waren gedicteerd door de overovergrootvader van Jones en door de schoolmeester opgeschreven en opgestuurd naar zijn overgrootvader.
De brieven grepen hem zo aan dat hij de teksten als basis gebruikte voor een liedje dat hij Kilkelly noemde. Elk couplet begint met “Kilkelly, Ireland” en dan het jaar van schrijven. In een paar coupletten krijg je een complete familiegeschiedenis voor je neus, en een aangrijpende geschiedenis ook nog. De zoon die de brieven ontvangt is naar Amerika geëmigreerd om de hongersnood te ontvluchten die het gevolg was van het mislukken van een paar aardappeloogsten achter elkaar. De brieven zijn het enige contact met thuis, en als hij in de laatste brief van zijn broer hoort dat zijn vader is overleden heeft hij die al dertig jaar niet meer gezien.
We geven hier de tekst, maar eigenlijk moet je zien dat je het liedje een keer te horen krijgt. Er zijn verschillende versies, maar die van Moloney, O’Connell & Keane is misschien wel de mooiste. Die versie vind je ook op de dvd Bringing it all back home, met liedjes over de Iers-Amerikaanse connecties.
De originele brieven waar het lied op gebaseerd is, plus nog wat meer achtergrondinformatie en foto’s vind je hier.
Je kunt hier het liedje horen in de versie van de schrijver, Peter Jones
Meer kippevelliedjes: