Kirsten Thien is er zonder meer op uit alle mannen gek te maken. Haar liedjes gaan vrijwel zonder uitzondering over seks, waarbij ze vooral benadrukt dat ze er wel pap van lust en dat “wild women don’t have the blues”. Dubbelzinnige liedjes, in de oude jazz- en bluestraditie à la “can I put my banana in your fruit basket” of “mag ik met mijn lepeltje wel in jouw kopje roeren”, maar ook explicietere, als Taxi Love, waarin uitgebreid besproken wordt hoe een vrachtwagenchauffeur mee kan genieten van het gerollebol op de achterbank van de taxi.

De dampende muziek past daar voortreffelijk bij, net als Thiens licht hese stem. Een voortreffelijke scherpe bluesrockband, lekker vette blazers en gasten als gitarist Hubert Sumlin en mondharmonicaspeler Billy Gibson, dit is echt een bluesrockfeestje in de sfeer van de beste jaren dertig-jazzzangeressen, al heeft Thien ook goed geluisterd naar Bonnie Raitt en Elkie Brooks. Acht van de elf liedjes werden door Thien zelf geschreven, soms samen met anderen. Hot stuff, ladies and gentlemen.

We laten hier horen hoe ze haar album opent, dan een fragment uit het dubbelzinnige Please Drive en dan nog een stukje uit het akoestisch gespeelde Wild Women van Ida Cox, met Thien op gitaar en Billy Gibson op mondharmonica.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.