Als je bij Gershwin vooral denkt aan de combinatie van klassieke muziek en jazz, met de nadruk op jazz en swing, dan zul je even moeten wennen aan de arrangementen die de Britse componist Michael Finnissy maakte van een groot aantal Gershwin-composities. Soms kost het zelfs moeite om de oorspronkelijke compositie terug te herkennen in de arrangementen van Finnissy.

Geen jazzy, swingende nummers hier, zelfs niet als de titels “Shall we dance?” of Fidgety Feet zijn. Bij Finnissy wordt Gershwin tot op het bot uitgekleed en blijft er alleen de meest ingetogen, kale versie van de compositie over. Dat is wennen, zeker ook als ze dan nog eens zo fijnzinnig gespeeld worden als door de Belgische pianist Dirk Herten, die er bij vlagen bijna vingertekeningen in de sneeuw van weet te maken, zo ijl en ongrijpbaar.

Het is een hele stap van de bombast, het donderende geweld en de spetterende energie van een Rhapsody in Blue naar de verstilde haiku’s die Finnissy en Herten ons laten horen, maar als je de aandacht en de tijd ervoor neemt kun je zo wel een andere kern van Gershwin ontdekken, die misschien wel net zo verrassend is.

• Michael Finnissy – Gershwin arrangements for piano – Dirk Herten – White
• Bestel het album hier bij een bekende webwinkel: Gershwin arrangements for piano

Luister hier naar een paar fragmenten: