Erica Roozendaal is een bijzondere accordeoniste, die voor haar debuutalbum bijzondere composities uitzocht, van hedendaagse muziek tot folk en daartussendoor wat geïmproviseerde stukken. Het levert een spannend album op van een accordeoniste die de grenzen van haar instrument op een mooie manier opzoekt.

Het album werd opgenomen in IJsland, en vrijwel alle stukken werden solo door Roozendaal gespeeld, al kwamen er op een paar momenten gasten bij – Bert Vos op viool en Frank Aarnink, die in het IJslands Symfonie Orkest speelt. Hij improviseert op percussie-instrumenten die hij had meegenomen in het nummer Rememories.

De instrumentale stukken zijn allemaal, stuk voor stuk, adembenemend mooi en bijzonder spannend. Ik moet alleen één kanttekening maken bij dit fenomenale album – als Roozendaal gaat voordragen of zingen gaat ze volledig de mist in. Dat wringt op een werkelijk onvoorstelbare manier. Het is bijna niet voor te stellen dat iemand die zulke intense en geweldige muziek maakt blijkbaar een blinde vlek heeft voor haar eigen stem. Iemand anders had haar hier eigenlijk voor moeten behoeden.

Afijn, de vocale stukjes vormen slechts een klein onderdeel van dit verder, als gezegd, fenomenaal mooie album, dus ik blijf het toch een absolute aanrader vinden.

Luister hier naar een paar fragmenten: