Florian Klaus Rumpf is al vanaf zijn zevende gek van de mandoline, en hij speelt op A Mandolin’s Guide to Hamburg verschillende mandolines in verschillende stijlen. De composities zijn vooral van hedendaagse, nog levende componisten, en Rumpf probeert er steeds een Hamburgse draai aan te geven, omdat zijn woonplaats, een grote Hanzestad, voor hem onlosmakelijk verbonden is aan zijn muziek.

Je kunt veel variatie verwachten op dit album – barokke melodieën die eigenlijk voor viola da gamba geschreven waren worden opgevolgd door het swingende My Lady Jazz uit de beginjaren van de jazz, rond 1920, terwijl Rumpf net zo goed, of misschien zelfs nog wel beter uit de voeten kan met de compositie van de Japanse mandolinecomponist Keizo Ishibashi die hij hier laat horen.

Rumpf laat hier horen hoe veelzijdig de mandoline is, en dat een zeventiende-eeuws exemplaar niet alleen voor muziek uit die tijd gebruikt hoeft te worden. Een compact instrument, maar Rumpf laat horen dat het een kosmopolitisch instrument is want er worden hier fascinerende bruggen geslagen tussen Japanse componisten en Chris Acquavella, de Griekse componist Victor Kioulaphides en Raffaele Calace.

Een album vol hoogtepunten, van uitbundige, felle stukken naar heel ingetogen, bijna fluisterende melancholieke composities. En steeds één man en één instrument, en je zit van begin tot eind geboeid te luisteren. Subliem.

• Florian Klaus Rumpf – A Mandolin’s Guide to Hamburg – NO-TE

Luister hier naar een paar fragmenten: