Oksana Linde werd in 1948 geboren in Caracas, Venezuela. Haar ouders waren immigranten uit de Oekraïne, en het verbijsterende aan het album dat zojuist van haar verschenen is dat er een aanzet voor een folkloristische Oekraïense symfonie op te vinden is, en als je er naar luistert denk je dat ze de oorlog heeft horen aankomen.

Voor de duidelijkheid – de muziek die je op dit album hoort werd door haar opgenomen tussen 1983 en 1989, op een Polymoog synthesizer, een TEAC open reel tape recorder en een Moog Source, aangevuld met  een16-kanaals mixer, een Roland Tape Echo, een TR-505 drummachine, een Korg M1, en jaren later een Korg TR-88. De eerste generatie synthesizers dus, en dat kun je horen, want het klinkt niet alleen enigszins gedateerd allemaal, maar ook niet altijd even subtiel.

Toch is haar muziek speels, melodieus en op een bepaalde manier door het psychedelische effect ook wat hypnotiserend. En door het gebrek aan subtiliteit komt daar de associatie met de oorlog in de Oekraïne bij. Dat is eigenlijk de belangrijkste reden dat ik dit album hier laat horen – het is vooral een curiosum, wat mij betreft – de opnames werden nooit eerder uitgebracht, dit is voor deze vierenzeventigjarige componiste haar debuutalbum. In Zuid-Amerika was ze als vrouw in dit gebied een totale uitzondering, dus voor het enigszins rechtzetten van de muziekgeschiedenis is het zonder meer goed dat het album er nu is.

• Oksana Linde – Aquatic and other worlds – Buh Records