Christine Lavin is een New Yorkse singer/songwriter die ik leerde kennen door een merkwaardige afwijking van mij die met het speuren naar goede muziek te maken heeft. Ik kijk altijd even wie er meespeelt bij namen die ik niet ken, en als dat iemand is die zelf interessante dingen doet wil ik de gok wel eens wagen, met soms bedroevende resultaten, zoals John Simon, waar ik nieuwsgierig naar werd omdat er verschillende leden van the Band op zijn platen meespeelden, en soms positieve verrassingen, zoals Christine Lavin. Haar Beau Woes kocht ik ooit omdat Eric Andersen er op meezong, en het bleek, ondanks de wat suffe bijdrage van Andersen, een geweldige plaat te zijn. Daarna hield ik Christine Lavin goed in de gaten, en daarom kan ik nu melden dat ze weer een fantastische nieuwe cd heeft uitgebracht.

Happydance of the Xenophobe

De nieuwe Lavin is wederom ouderwets goed, en volledig op zijn Lavins, dat wil zeggen dat er niet alleen buitengewoon kritische liedjes op te horen zijn, maar ook een paar gevoelige, en vooral heel veel grappige. Zo komt de Xenophobe uit de titel van de cd uit een liedje waarin ze betoogt dat de namen van orkanen lang niet afschrikwekkend genoeg zijn (Here Comes Hurricane Season). Bij de X pleit ze dan ook voor Xenophobe. Er staat een cynisch nummer op over een onderzoekje van Readers Digest waaruit bleek dat New York de beleefdste stad ter wereld was (The Most Polite City In The World), maar ook een liedje over het feit dat er sinds de moord op Kennedy en Martin Luther King in Amerika al één miljoen mensen zijn omgekomen door vuurwapens. Oorlogen niet meegerekend. (More Than 1,000,000 Americans).
Er zijn verder liedjes over rokers en over angstaanjagende mensen (Tom Cruise scares me), over chocoladesnoepjes (Chocolate Coverde Espresso Beans) en over van alles en nog wat, met als verrassende afsluiter een kritische versie van Wimoweh dat begint met “Wolfowitzawolfowitzawolfowitz” en verder gaat met “In the White House, the whitey White House the liar sleeps tonight…” Kortom – kritisch en toch leuk. Bovendien zijn de liedjes goed gearrangeerd, zingt Lavin erg goed en laat ze me steeds weer lachen, met haar speciale, intelligente vorm van humor.

Als je dan de smaak te pakken hebt van haar humor kun je eigenlijk alles van deze dame blind kopen, tot en met de dvd die er van een van haar optredens gemaakt werd, want op een podium is Lavin op haar best. Je ziet in Girl Uninterrupted, een live optreden in Indianapolis, een wat mollige oudere vrouw met een bril die moeiteloos de hele zaal weet in te pakken en aan het lachen te krijgen. En muzikaal is het dan ook nog eens prima in orde allemaal. De dvd is alleen gemaakt door studenten, en technisch gesproken niet geweldig, maar dat vergeet je onmiddellijk als je zit te kijken. Want Lavin is grappig, intelligent en warm.

Daarom kun je eigenlijk ook al haar cd’s aanschaffen, omdat er op elk album wel een rijtje superieure intelligente, grappige, hilarische of gewoon erg leuke liedjes staan, die door Lavin dan ook nog eens heel erg goed gebracht worden. Een compleet oeuvre om te ontdekken dus.

• Christine Lavin – Happydance of the Xenophobe – Yellow Tail Records
• Christine Lavin – Girl Uninterrupted – CL DVD 009
• Kijk voor een overzicht van al haar albums op Christine’s website.