Renaud Lhoest bevindt zich met zijn album From Anastasia op de vijfsprong van folk, jazz, klassieke kamermuziek, avantgarde en wereldmuziek. Het is om te beginnen een prachtige herfstige, weemoedige plaat die de sfeer van de hoes perfect benadert, en met de magnifieke strijkersarrangementen doet ze op de meeste plaatsen toch vooral denken aan kamermuziek, maar dan wel kamermuziek waar de wind van het minimalisme doorgewaaid heeft, en die van avantgardisten als John Zorn (waar Lhoest mee samenwerkte), maar je hoort ook de weemoed van de klezmer en de treurnis van de Balkan.

De spannende avantgardistische stukken houden de breekbare solopianocomposities prachtig in evenwicht, net zoals de lyrische strijkerspartijen de complexe ritmische stukken weer in balans houden. Lhoest componeerde een muzikale wereld waaraan je je als luisteraar een uur lang kunt overgeven en waarvan je intens kunt genieten, want deze muziek is boven alles van een verrukkelijke schoonheid. Meer hoeven we daar eigenlijk niet over te zeggen. Luisteren!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.