Ik heb een absoluut zwak voor John Lilly. De man heeft een stem en zingt met een gemak en een warmte waarmee hij me al enorm voor zich inneemt, maar zijn liedjes klinken allemaal ook meteen alsof ze al een halve eeuw door generaties van country-artiesten zijn gezongen, als echte klassiekers dus, terwijl hij ze nog maar net heeft geschreven. Ik kan er niet eens precies de vinger op leggen waarom hij eigenlijk zo goed is, want zijn muziek heeft ook een bijna oubollige countrykant, maar op de een of andere manier weet hij altijd precies de juiste toon te treffen en precies de goede arrangementen te maken, waardoor het weliswaar onweerstaanbare knusmuziek is die een groot publiek zou moeten aanspreken, terwijl het ook een bepaalde subtiele kwaliteit heeft die een publiek van muzikale fijnproevers zal kunnen waarderen.

Zijn liedjes gaan over alledaagse zaken als de geschiedenis van de eerste aangeschafte tweedehands auto (in As Is), en verschillende vormen van liefdesverdriet en liefdesgeluk, en Lilly weet altijd en overal de juiste toon te treffen, waardoor ik niet alleen al snel loop mee te zingen, maar ook na het tweede nummer al met een sterk verbeterd humeur rondloop (in welke staat dat humeur ook maar verkeerde). Heerlijke muziek kortom.

Gastmuzikanten zijn onder meer Sonny Landreth op elektrische gitaren, Skip Edwards op B3 hammond orgel, Floyd Domino op piano, Tommy Detamore op pedal steel, tic-tac giutar en meer, en Tim O’Brien op mandoline, fiddle, gitaar en tweede stem. Goed gezelschap dus. Toch heeft Lilly, zoals je in het prachtig melancholieke Somewhere in Texas kunt horen, aan zijn eigen stem en zijn gitaar eigenlijk ook genoeg. Cold Comfort is een absolute aanrader.

• John Lilly – Cold Comfort – Javelina JR-4583

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.