Het 4 Huizen Muziek Festival onstond vier jaar geleden doordat vier musici die bij elkaar in de buurt wonen samen een zondagmiddaghuiskamerfestival organiseerden dat een middag duurt. Je begint bij één van de vier en loopt dan naar het volgende huis voor het volgende concert van ruim een half uur. Als toeschouwer en luisteraar krijg je zo een gevarieerd muziekaanbod in een intieme omgeving, namelijk de huiskamer van de muzikant zelf. Het festival in de wijk de Hoornse Meer in Groningen was ook dit jaar weer uitverkocht, wat betekent dat er in iedere huiskamer steeds zo’n kleine veertig man/vrouw publiek zat. En wat je bijna zou vergeten, omdat de situatie oppervlakkig gezien wat doet denken aan een “tussen de schuifdeuren”-situatie: je kreeg hier wel een paar absolute topconcerten te horen van soms absolute wereldklasse. Er was ook dit jaar weer gezorgd voor een vers programma.

Boelo Klat en Dick Rusticus – Four on Strings

De muziek van Boelo Klat is een klasse apart. Weerbarstig en humoristisch, open en krachtig, licht en stevig, en hij weet je als luisteraar altijd weer subtiel op het verkeerde been te zetten en de zaken spannend te houden. Dit keer speelde hij met jazzgitarist Dick Rusticus, wat het extra spannend maakte, want een aantal van de composities kenden we al van eerdere uitvoeringen, maar hier zat je al snel weer op het puntje van je stoel. Gitaar en piano is geen vanzelfspekende combinatie, maar hier klonk het wel alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat die twee een verbond aangaan. Klat’s eigen composities zijn al kleine pareltjes, maar toen hij solo Moon River speelde dacht ik: in Carnegie Hall had hij hiervoor een staande ovatie gekregen. Zo goed was dit. We kunnen het niet vaak genoeg herhalen: Boelo Klat is absolute wereldklasse! En dit concert was wederom een bewijs. Subliem.

Kijk onderaan deze pagina naar een opname van Sprookje.

Etoile Azur

Liesbeth Völkel is de zangeres van Etoile Azur, een trio dat Moors-Andalusische liederen zingt. Zij leidt de liederen kort in, zodat je de teksten enigszins kunt duiden, want de taal die gezongen wordt is soms een wat onbestemde mengeling van Spaans en Jiddisch. Gitarist Michiel Megens is fenomenaal goed, en geeft precies de juiste flamencoswing- en melancholie aan de liederen mee, percussioniste Mimouna Lefdou zorgt voor de sublieme accenten. De groep stijgt tot grote hoogte als Lefdou en Völkel samen zingen.

Nynke Eekhof en Anneloes Volmer

Nynke Eekhof is een klassiek geschoolde pianiste die aan haar vleugel elk jaar met een ander programma weet te verrassen – het ene jaar Schubert en Rachmaninoff, vorig jaar Beethoven en de twintigste-eeuwse componisten Frank Martin en Willem Pijper, en dit jaar had ze de mezzosopraan Anneloes Volmer uitgenodigd om liederen van onder meer Schumann en Schubert te zingen. Liefdesliederen en drinkliederen, dus er mocht ook gelachen worden. Magnifiek. Ter afwisseling speelde Eekhof nog wat donkere Romances die prachtig op de zwarte Groninger klei aardden. Mooi mooi.

Philip Baumgarten Trio

In 2010 speelde bassist Philip Baumgarten nog met trekzakspeler Peter Pot, vorig jaar presenteerde hij de cd die hij maakte met zijn jazztrio, waarmee hij ook dit jaar weer optrad. Een klassiek jazztrio, maar wel een bijzonder goed trio. Baumgarten is een meer dan voortreffelijke bassist en zowel pianiste Leonieke Vermeer (die naast Baumgarten ook een aantal composities voor haar rekening nam) als de drummer, Matthias van Olst, zijn muzikanten met een ongekende flair en finesse. De drummer zit er lakoniek bij, maar is werkelijk fantastisch goed. De muziek is melancholiek, melodieus, swingend, verrassend en heerlijk spannend. Wereldklasse.

Boelo Klat en Dick Rusticus:

• 4 Huizen Muziek Festival