Annie Keating maakt al meer dan tien jaar meer dan uitstekende albums met fantastische liedjes die bovendien geweldig gearrangeerd zijn. Ze treedt met enige regelmaat ook in Nederland op, onder meer een paar jaar geleden tijdens het Take Root festival in Groningen, en op maandag 19 juni 2017 trad ze op in het bijzondere podiumcafé Peter en Leni in Steendam, aan de rand van het Schildmeer in Groningen. Een onverwachte plek voor een podiumcafé, maar dat is Café de Amer in Amen ook, en dat trekt ook al jaren een trouw en groot publiek, en dit podiumcafé heeft dezelfde aantrekkingskracht.

Elke vrijdag zijn er optredens in Podiumcafé Peter en Leni, dus de maandagavond was een beetje een uitzondering, maar het was mooi weer, en er zaten toch ruim twintig mensen enthousiast te luisteren naar het Trio Annie Keating. De uit Brooklyn, New York afkomstige Keating had uit New York gitarist Steve Mayone meegenomen, die ook op haar laatste album Trick Star te horen is, en de Britse bassist Scott Warmon uit Brighton – die had ze tijdens de laatste tour ontmoet en dat klikte meteen. Hij kwam met zijn vrouw in Brooklyn op bezoek, en nu doen ze met zijn drieën de Europese tournee, een maand lang.

Een geweldig trio, want de staande bas van Warmon klinkt niet alleen warm, hij weet ook het percussieve van de contrabas volledig uit te buiten, en Mayone is gewoon puur muziek, de man speelt akoestische en elektrische en slidegitaar en mandoline, en weet altijd precies de juiste accenten aan te brengen, waardoor de liedjes van Keating precies de juiste extra kleur krijgen.

Die liedjes kwamen live misschien nog wel beter tot hun recht dan op de albums, hoewel ik dat altijd groeidiamantjes heb genoemd – de arrangementen zijn zo subtiel en goed dat ze steeds beter worden. Maar live luister je bijna nog beter naar de teksten, en die zijn gewoon erg goed. En wat zeker helpt is dat drie muzikanten die erg goed naar elkaar kunnen luisteren, en die met enorm veel plezier samen spelen met volle overgave ook voor een relatief klein publiek staan te spelen.

Peter, de eigenaar van Podiumcafé Peter en Leni, zorgde zelf voor het geluid, met zijn eigen geluidsinstallatie, en deed dat tot volle tevredenheid van de artiesten. Het publiek luisterde aandachtig en zoals Peter me vantevoren al vertelde, zonder geroezemoes achter in de zaal, dus ik begrijp helemaal waarom artiesten graag in dit podiumcafé komen optreden.

In de pauze had ik aan Keating gevraagd of ze een van mijn favoriete liedjes wou spelen, River Clyde, maar omdat de bassist het nog nooit gespeeld had stond dat niet op de speellijst. Na afloop, toen iedereen weg was, werd het op het terras nog even alleen voor ons gespeeld, en de bassist haalde zijn bas er bij en zei dat hij het nummer wel eens gehoord had – en het klonk meteen fantastisch. Een mooiere toegift kun je je niet wensen. Annie Keating en het Podiumcafé kunnen voor mij niet meer stuk!

• podiumcafé Peter en Leni
• Annie Keating