In het sfeervolle kerkje van Oostum (een dertiende eeuws kerkje op een bult in het platte Groninger landschap) vond op zondagmiddag 12 november het Tweede Oostumer Herfstfolkfestival plaats. Een grootse naam voor een klein festivalletje, en wij gingen er vooral heen om Lister weer eens te zien optreden. Daarvóór waren er optredens van Klezmer & Co, Sidaro en Van Verre. Best aardig, al waren er wat problemen met de versterking, zodat Van Verre akoestisch moest spelen. Bij Lister was de versterking prima in orde, maar dat leidde tot de gênantste vertoning die we ooit bij een concert mochten meemaken. De violiste van Sidaro stond midden in het publiek met haar vingers zeer demonstratief in haar oren. Alsof dat nog niet beschamend genoeg was riep er toen iemand “Kan het wat zachter?” en raakten de mensen achter ons druk in gesprek. De gitarist van Lister pakte het keurig op, zei “Het publiek is de baas” en draaide de volumeknop terug.

Toen vertrokken wij. Onfatsoenlijk publiek tref je overal, maar meestal hebben ze dan wel de beleefdheid om gewoon weg te gaan en anderen rustig verder te laten genieten. Hier werd de sfeer van een plezierig minifestival grondig verpest, waarbij het meest gênante was dat een collega zo overduidelijk haar afschuw over het volume (dat wij overigens absoluut niet storend vonden, integendeel zelfs) moest laten blijken. Plaatsvervangende schaamte. Maar daar zal zij waarschijnlijk niets van begrijpen.