hortusensemble hortusfestival 2016, dag 3
Hortus Ensemble, met Job ter Haar, cello, Josje ter haar, viool, Ôrsze Adam, altviool en Emma Breedveld, viool.
Hortus Ensemble speelt Amy Beach
Josje ter Haar, viool, Job ter Haar, cello
Met Raymond Honing fluit in de compositie van Amy Beach.
Opperste concentratie, en fel spel.
Emma Breedveld, viool
Het Hortus Ensemble trad voor de derde dag van het Hortus Festival aan als strijkkwartet, voor de duur van één compositie aangevuld met fluitist Raymond Honing. Een relatief kleine bezetting dus, maar het programma was er niet minder interessant om.
Charles Tomlinson Griffes en Amy Beach werden voor de composities die voor de ¨pauze gespeeld werden allebei geïnspireerd door muziek van de “Native Americans”, of de Indianen, zoals we ze vroeger onbekommerd noemden. De Two Sketches on Native American Themes for String Quartet van Griffes was een mooie opener, want een lekker fel stuk dat ons als luisteraar meteen op het puntje van de stoel bracht. Spannende muziek, ook doordat er ook wat gospelinvloeden lijken door te klinken, en Griffes dus nog meer fuseerde dan hij zich wellicht realiseerde. Mooi.
Amy Beach begon haar muzikale loopbaan als pianiste, maar toen ze een oudere man trouwde die concerten niet meer gepast vond legde ze zich toe op componeren, en creëerde een indrukwekkend oeuvre. Theme and Variations for string quartet and flute in a opus 80 schreef ze in 1916, en dat is weer gebaseerd op een vierstemmig wiegeliedje voor vrouwenstemmen dat ze eerder schreef, Indian Lullaby. Of ze ook echt Indiaanse muziek citeert is de vraag, maar ze probeert in ieder geval de kenmerken van de muziek mee te nemen in haar compositie.
Het Derde strijkkwartet van Arthur Foote doet iets Europeser aan dan de andere muziek die we tot nu toe in deze Amerikaanse reeks hoorden, dat wil zeggen dat je kunt horen dat Foote bewondering had voor mannen als Brahms en Wagner, hoewel hij op een ingenieuze manier toch een eigen geluid laat horen. Een mooi stuk.
Antonin Dvorak’s Strijkkwartet no 12 in F opus 96 “Amerikaans” hoorden we vorige week in de heerlijke felle uitvoering van het Berlage Saxophone Quartet, en als ik heel eerlijk ben kan het Hortus Ensemble daar bijna niet tegenop, hoewel zij uiteraard het originele strijkkwartet speelden. Toch deden ze het erg goed, het hele concert lang overigens, onder meer dankzij het heerlijk felle spel van Emma Breedveld op viool en het voortreffelijke samenspel.
