The Loose Acoustic Trio is de perfecte naam voor dit losjes spelende gezelschap. Ken Cooper speelt gitaar, banjo, “bedpandolin” (geen idee wat ik me daar bij moet voorstellen), resonator gitaar en hij zingt. Richie Lawrence speelt accordeon en zingt en Steve O’Neill is de bassist die op één nummer de trompet speelt. Ook hij zingt, en Cooper en Lawrence schreven ieder zes nummers voor Sorrow Be Gone. Die twaalf nummers worden nogal verrassend aangevuld met onder meer Pinball Wizard van The Who, dat hier effectief wordt omgebouwd tot folk-traditional met een hoofdrol voor de accordeon. Merkwaardig genoeg wordt het nummer er alleen maar beter van.

Er spelen ook nog wat gasten mee, onder meer Robert Armstrong op jug en zingende zaag, Keith Cary op tuba, en verder horen we hier en daar een fiddle, een trombone, een wasbord en een mondharp. Dan kun je je wel een beetje voorstellen hoe deze muziek klinkt. Wat je dan verder moet weten is dat er aanstekelijk gespeeld wordt, dat de heren prima zingen, dat de liedjes meer dan in orde zijn en dat deze cd ons elke keer weer in een prima humeur brengt. Kortom – een heerlijk plaatje.

Bijkomend verschijnsel – we gaan steeds meezingen met bepaalde nummers, die zich op een prettige manier in ons geheugen nestelen. De heren hebben wat ons betreft dan ook een paar potentiële klassiekers geschreven.