Lori B is een laatbloeier, die op haar eerste cd de indruk wekte dat ze in de traditie wou werken van hysterische zangeressen als Tori Amos, Kate Bush en aanverwante zieltjes. Op de hoes staat ze gefotografeerd alsof ze wil zeggen “kijk eens wat een gek mens ik ben”, en de titel van de plaat was Hurricane Child, terwijl het gelijknamige nummer duidelijk maakt dat we hier met een echte ADHD-er te maken hebben. Alle reden dus om haar links te laten liggen, maar dat zou wel erg jammer zijn, want de muziek die ze maakt is weliswaar vaak vrij persoonlijk, maar allesbehalve hysterisch. Het lijkt in dit geval bijna alsof de muziek haaks staat op de verpakking.

Lori B zingt haar teksten zachtjes, soms bijna fluisterend. Vaak heeft ze alleen haar eigen gitaar nodig als begeleiding, maar soms schiet een vriend of vriendin te hulp met een baspartij of andere sporadische begeleiding. Zelf zingt ze regelmatig een fraaie tweede stem. Dat levert een zeer intieme plaat op. Lori schrijft prachtige liedjes met fraaie melodieën en gaat daar op haar tweede cd rustig mee door. Die cd zit gevat in een mooi boekje dat veel beter aansluit bij de muziek die ze maakt. Alle teksten staan erin, en een aantal mooie ouderwetse foto’s waarin schaduwen de hoofdrol spelen. Zelf is ze nergens te zien, en dat betekent dat de muziek alle aandacht kan krijgen.

Die tweede cd, Shadows of Love, is zeker zo mooi als de eerste, en net zo intiem en intensief. Er zijn liefdesliedjes, liedjes over familie, liedjes over verlating, maar ook een kritisch liedje over America (“Never understand why we build a bomb instead of feed a man”), en altijd zijn het ook een beetje droevige liedjes. Maar móói…
Op haar website kun je haar muziek beluisteren, en zelfs stukjes live optreden zien, en je kunt er haar hele verhaal lezen.

• Lori B – Shadows of Love – Paradox Arts
• Lori B – Hurricane Child – Paradox Arts
• De website van Lori B