
mama roux - mest en mist
Mieke Rous is de drijvende kracht achter Mama Roux. Ze schreef de meeste liedjes zelf (tekst en muziek), en vertaalde onder meer Kilkelly, het aangrijpendste liedje dat ooit over emigratie is geschreven. Kilkelly werd Alteveer, maar het blijft in de prachtige versie van Mama Roux net zo aangrijpend als de originele Ierse versie.
Mieke Rous, Tynke Luske en Caroline Buitenhuis doen in hun samenzang in eerste instantie een beetje aan Laïs denken, maar deze drie maken er toch iets geheel eigens van. Juul Beerda begeleidt op piano en accordeon en Erik van Loo op bas, maar de band deinst er niet voor terug om ook strijkers en blazers in te huren. Daardoor wordt de muziek ook wat actueler, want hoewel ze met beide voeten stevig in de traditie staan hoor je met de blazers ook jazz-invloeden (maar luister ook eens naar de accordeon in Help ons!), er klinken verschillende soorten wereldmuziek in door (gypsy, klezmer) en zo wordt het een verrassende moderne folkfusieplaat.
En in Heimwee laten de drie zangeressen horen dat ze ook acapella indruk kunnen maken. Magnifiek! En zo weten ze een gevarieerd album te maken dat toch een uitgebalanceerde indruk maakt. Mama Roux is een absolute aanwinst voor de Nederlandse folkscene. Uit België komen tegenwoordig steeds de verrassende nieuwe folkplaten, maar Mest en Mist zet Nederland in één klap weer stevig op de kaart. Een klein meesterwerkje, en een absolute aanrader.
PS
Een kleine opmerking – de bandnaam is misschien wel grappig gevonden, maar bij mij blijft een nummer van de eerste plaat van Dr John The Nighttripper door het hoofd spoken, waarin Mama Roux een voodootovenares is in New Orleans, en dat past weer minder goed bij de oerhollandse muziek die deze band maakt.