the mammals - evolver
Het is lang niet altijd zo, dat kinderen van musici zelf ook goede musici worden, maar in bepaalde kringen krijgen ze toch wel overduidelijk de lol van het muziekmaken mee. En af en toe duikt er dan ineens iemand op die gewoon héél erg goed is, en soms zelfs nog een slag beter dan pa of ma.
The Mammals is een trio dat bestaat uit Ruth Ungar (dochter van de fiddler Jay Ungar), Michael Merenda en Tao Rodriguez-Seeger (kleinzoon van Pete Seeger), en hun eerste cd, Evolver, is een geweldige plaat. Ze spelen een aantal traditionals die ze naar hun hand hebben gezet (in het overduidelijke voordeel van die traditionals), ze hebben een paar zeer goed geslaagde eigen nummers en een nummer van Richard Thompson, dat ook tot een echt Mammalsnummer wordt omgebouwd. Ze klinken over het algemeen redelijk traditioneel, al wordt er met erg veel plezier en met veel energie gespeeld, maar een experiment wordt ook niet geschuwd. Zo komt er op een bepaald moment een perfect scheurende electrische gitaar langs, en zorgen fabrieksmachines in één nummer voor het stuwende ritme. Dat pakt bij elkaar allemaal verrassend goed uit, want juist door die variatie en hun onmiskenbare eigen geluid is het een cd geworden die van begin tot eind zeer de moeite waard is. Voor Pete Seegerfans is het bovendien wel aardig om te weten dat de hoogbejaarde opa in het laatste nummer (Industrial Park) een fraai stukje parlando neerzet, onder een gedreven stuk muziek dat doorsneden is met fabrieksmachinegeluiden. Indrukwekkend.
Waarom is deze cd nu precies zo goed? Het zijn jonge mensen, en ze zijn nog geen echte virtuozen op hun instrumenten (al spelen ze er verbazingwekkend veel en zeker niet slecht). Nee, wat deze cd boven de rest doet uitstijgen is toch de zang. Ruth Ungar zingt fenomenaal goed (luister maar eens naar haar stembeheersing in Stairway to the Stars), zowel zacht als hard, en ze kan bovendien een heel goede tweede stem neerzetten, waardoor er hele mooie meerstemmige partijen zijn te horen. Voor Michael Merenda geldt dat ook: hij is een meer dan prima solozanger, maar doet net zo makkelijk een prachtige tweede stem.
En verder barst de cd bijna uit zijn voegen van de lol en de energie. En dat zorgt ervoor dat ik er in ieder geval steeds een uitstekend humeur van krijg, en dat is toch ook wat waard.
Ruth Ungar heeft ook een soloplaat gemaakt. Als je wil horen hoe ze solo klinkt kun je dat hier beluisteren. En hier kun je stukjes van de Mammals-cd beluisteren.