Fratelli Mancuso

De twee Siciliaanse broers Enzo en Lorenzo Mancuso zingen prachtig schurend samen. Antonio Marangolo gooit daar op hun eerste cd Bella Maria met zijn saxen een jazzy klank over en doorheen. Muziek vol passie, volstrekt uniek, niet echt te plaatsen, maar wat mij betreft met voorsprong de beste muziek die in de twintigste eeuw gemaakt is.
Spannende muziek, maar ook melancholisch, op het droeve af.
Bella Maria beschouwde ik als de beste cd van de twintigste eeuw (en ik heb een brede muziekbelangstelling en zeer veel muziek gehoord), dus de verwachtingen waren hooggespannen toen hun tweede cd uitkwam, ook op het Amiatalabel.

Ik versta geen woord van wat ze zingen, dus het gaat mij puur en alleen om de muziek, en die viel in eerste instantie een klein beetje tegen. Dat kon ook bijna niet anders na die verpletterend mooie eerste cd, maar na een paar draaibeurten begon ook deze, Cantu, zijn geheimen prijs te geven. Er zijn wat nieuwe muzikale partners. Zo speelt de fenomenale Gabriele Mirabassi klarinet. Dat klinkt heel anders dan de zwoele saxen van Marangolo, maar uiteindelijk zeker zo mooi. Ook de trompet van Enrico Rava voegt zeker wat toe. Een nummer als Tu Chi Strascini wordt er door opgetild. Er wordt dus wederom zeer intensief gemusiceerd op deze plaat, maar de meeste indruk maakt toch ook hier weer het zingen van de gebroeders Mancuso. Dat zingen is nergens mee te vergelijken. Een tweede stem schuurt en wringt, maar past precies. Ze zingen even gelijk op, maar dan gaat de tweede stem ineens een heel andere kant op, en het is niet alleen onverwacht en spannend, het grijpt je ook bij de keel, je wordt er stil van. Heel bijzonder.

De gebroeders Mancuso maken muziek die duidelijk geworteld is in de Siciliaanse traditie, en ze roeren daar nog wat andere tradities doorheen en hebben ook goed naar oosterse en westerse muziek van vroeger en nu geluisterd, en maken uiteindelijk onmiskenbaar hun eigen muziek. Muziek die je in je buik en je hart voelt, muziek die je raakt. Laat je overigens niet afleiden door het vreselijke new-agerige hoesje waar je de broers met een lelie in de hand ziet, want dat heeft niets met de muziek te maken.

• Bella Maria
• Cantu

Amiata Records