Martyn Bennett is een Schotse muzikant die met succes een aantal extreem ver uit elkaar liggende muzieksoorten wist te verenigen. Hij was al op jonge leeftijd onder collega-muzikanten bekend vanwege zijn virtuoze spel op zowel bagpipes als fiddle. Zelf vond hij het traditionele pad niet interessant genoeg om te volgen, en hij begon andere muziek die hem ook aansprak in zijn eigen muziek te integreren. Je moet dan denken aan hiphop, house, dance, techno en trance, maar ook aan bollywood en andere wereldmuziek, gecombineerd met traditionele keltische muziek, terwijl je soms ook zijn klassieke opleiding erdoorheen hoort schemeren.

Dat klinkt, als je het zo formuleert, als een onaantrekkelijk ratjetoe. Totdat je hoort wat Bennett er van gemaakt heeft. Dan hoor je muziek die je nog nooit ergens anders gehoord hebt, muziek die buitengewoon verrassend en spannend is, muziek ook die natuurlijk klinkt, muziek waarbij je zeer regelmatig alleen maar “wow!” kunt denken. En als je een paar van zijn cd’s beluisterd hebt (ga er wel even voor zitten, want het is niet meteen muziek die je op de achtergrond kunt draaien) begin je het sterke vermoeden te krijgen dat je hier met een muzikaal genie te maken hebt. Dat betekent zeker niet dat de muziek te moeilijk of te pretentieus is, maar gewoon dat je nog niet zo snel iemand anders dit soort combinaties hoort maken.

Elke cd is ook weer op een verrassende manier anders dan zijn voorganger, maar elke cd is weer een klein wonder. De meest bijzondere is misschien wel Glen Lyon. Daarvoor gebruikte hij opnames van zijn zeer traditioneel zingende moeder die hij combineert en integreert met de meest onwaarschijnlijke achtergrondgeluiden. Bij één liedje zingt de moeder bijvoorbeeld bij het geluid van gonzende en zoemende bijen, bij een ander nummer hoor je het stampende geluid van een oude dorsmachine, naast het geluid van sikkels die ritmisch door het graan suizen. Verder is het ritme bijna overal stevig zonder dat je het gevoel krijgt dat het niet past bij dat traditionele zingen. Integendeel. Je krijgt juist het gevoel dat Bennett bij elk lied het perfecte arrangement gevonden heeft. Verbijsterend, onverwacht, maar altijd goed.

Als je op muzikaal gebied ook maar een beetje avontuurlijk ingesteld bent is elke cd van Martyn Bennett een absolute aanrader. Het is soms even wennen aan de curieuze wendingen en combinaties, maar Bennett maakt werkelijk overal meesterwerkjes van.

• Martyn Bennett – Bothy Culture – Rykodisk
• Martyn Bennett – Glen Lyon, a song cycle – Foot Stompin Records
• Martyn Bennett – Grit – RealWorld