We denken soms dat opera’s allemaal in vervlogen eeuwen geschreven werden, maar tot in het begin van de twintigste eeuw werden er nog klassieke opera’s geschreven. Een van de aantrekkelijkste en toegankelijkste opera’s om mee te beginnen is Cavalleria Rusticana van Pietro Mascagni, een opera van een uur over liefde en bedrog in een klein Italiaans dorp, dat eindigt met een duel waarin de hoofdpersoon sneuvelt.

Er bestaan een paar opnames van de opera waarbij Mascagni zelf het orkest van het Teatro Alla Scala dirigeert, en waar Benjamino Gigli (naast Enrico Caruso de grootste tenor uit het begin van de twintigste eeuw) de hoofdrol zingt. Je hoort de muziek hier dus precies zoals de componist het bedoelde, en ik moet zeggen dat het tot een bloedstollend einde leidt. Het mag wat melodramatisch zijn, maar ik krijg nog steeds elke keer kippenvel aan het eind van de slotaria, als duidelijk wordt dat de hoofdpersoon dood is, nadat hij afscheid heeft genomen van zijn moeder. Dat stuk kun je hier beluisteren, in zijn geheel, want de opnames zijn zo oud dat de rechten verlopen zijn. Daarvoor kun je luisteren naar een koorstuk dat ergens halverweg de opera zit, als de Paasmis uitgaat en iedereen op huis aangaat. “A casa, a casa, amici”. Het tweede stuk heet “Addio a la madre”, en dat gaat over in de dramatische finale.

Klik op het driehoekje om de twee stukken te beluisteren. Ze duren ieder rond de zes minuten..