Bellowhead is een elfkoppige Britse folkband die in een paar jaar geëvolueerd is tot een spectaculair overdonderende swingende bigband, die de folk de eenentwintigste eeuw ingeknald heeft op een onovertroffen manier. De arrangementen zijn op zijn zachtst gezegd buitengewoon te noemen, omdat ze verschillende elementen combineren zonder ooit in de val van de folkrock te trappen. Folk werd in de jaren zestig en zeventig opnieuw uitgevonden door er pop- en rockelementen aan toe te voegen, maar Bellowhead gaat enkele stappen verder, door folk niet alleen te combineren met jazz en verschillende soorten wereldmuziek maar ook ritmisch op avontuur te gaan op een nooit eerder gehoorde, en tot nu toe absoluut ongeëvenaarde manier. De blazers doen soms bijvoorbeeld andere dingen dan de strijkers. Niet alleen spelen ze een andere melodie, maar dat ook nog eens in een afwijkend ritme, terwijl meesterdrummer/percussionist Pete Flood er nog eens een ander ritme onder legt. Het verbijsterende van de muziek die zo ontstaat is dat het niet alleen muziek is voor avontuurlijke fijnproevers, maar dat ook dansers buitengewoon goed met deze muziek uit de voeten kunnen. En dat is uitzonderlijk. Intelligente, gelaagde muziek waar je niet bij stil kunt blijven zitten en waar je bovendien buitengewoon vrolijk van wordt. En daarbij wordt er ook nog eens uitstekend en aanstekelijk gezongen.

Hun tweede cd is ietwat onopgemerkt uitgekomen, en klinkt, als je een concert van de band hebt meegemaakt op het eerste gehoor vrij ingetogen. Hier mis je de rauwe energie van een optreden waarbij de chaos soms niet ver lijkt. Maar hier kun je wel goed de structuren ontrafelen door vaker te luisteren. Hoewel? Laat de muziek eerst maar gewoon over je heen komen, en geniet, want dit album is zonder meer een absolute aanrader!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.