orchestre du mouvement perpetuelle - the all & nothing show
Het Belgische Orkest van de Eeuwige Beweging verraste ons al eerder met een fantastische plaat, en gelukkig zijn ze nog steeds hevig in beweging. De uit Oostende afkomstige Peter Bultijnck zingt vooral in het Frans, met een klein Engels uitstapje – hij vormt met de klassiek geschoolde pianist Alejandro Petasso een uitgesproken avontuurlijke duo.
Petasso is virtuoos, maar ook zeer avontuurlijk, en bovendien durft hij als pianist ook alle remmen los te gooien, wat in combinatie met de soms hevige percussie en rauw klinkende electronica zeer opwindende muziek oplevert. Een beetje donker is het wel allemaal, maar je zit toch van het begin tot het eind van hun All & Nothing Show op het puntje van je stoel. Ook in de details zijn de twee goed, met name in het rauwe en tegelijk behoorlijk subtiele, genuanceerde en geraffineerde gebruik van electronica. Het is soms alsof je Brel en Arno samengevoegd rauwe rock laat spelen. Zelfs de ballades hebben een mooi ruw randje.
Als je wil horen hoe goed ze zijn moet je hun krankzinnige Tango Pour Maman beluisteren. Hier wordt de rand van de tango opgezocht, waardoor er een schroeiend mooi, spannend stuk muziek ontstaat dat zich aan alle genres onttrekt. En hoe donker en duister hun muziek op momenten ook lijkt, ze toveren toch ook nog even een glimlach tevoorschijn als ze afsluiten met een ruw gezongen teder slaapliedje. Mooi.
- Orchestre Du Mouvement Perpetuel – The All & Nothing Show – Parsifal 303