De merkwaardigste muziek die ik de laatste tijd ben tegengekomen komt van de Belgische Mr Diagonal en zijn Black Light Orchestra. Het is een wat weerbarstig plaatje dat op momenten nog het meest aan uit de bocht vliegende Britse vaudeville doet denken. Het doet soms ook wat denken aan muzikale excentriekelingen als Thelonious Monk of The Duke of Ook, niet zozeer in hoe de muziek klinkt, maar in de basishouding die door Mr Diagonal (Dan Barbenel) gehanteerd wordt.

Dat kan licht hysterische uitbarstingen opleveren, maar ook mildkomische nummers, en altijd weer worden er muzikaal verrassende zijwegen ingeslagen. Surrealistisch en absurd, maar muzikaal zit het allemaal zeer goed in elkaar, al is deze cd niet aan te raden als achtergrondmuziek. Dit is muziek die de aandacht opeist, en als je die ook geeft hoef je je geen moment te vervelen. Een heerlijk idioot plaatje. Luister maar eens naar de verrukkelijke waanzin van A Happy Kangaroo Upon The Moon.

Bij het hoesje zit overigens een stickervelletje met gekleurde cirkeltjes, zodat je het hoesje naar eigen inzicht aan kunt passen.