
richard neal
Het verhaal van Richard Neal is het verhaal van de Heerlense liedjesschrijver Frans Bronzwaer die begin jaren zeventig een plaatje mocht uitbrengen dat volledig flopte, maar dat in 2008 werd herontdekt, waarna Neal een tweede kans kreeg. Leo Blokhuis maakte in 2008 een programma over vijftig jaar Nederpop en zag en hoorde ineens Richard Neal langskomen. Richard wie? Juist. Take me to the water klinkt als een vergeten juweeltje van sixties westcoast softpop, in de traditie van Eagles, Flying Burrito Brothers en Byrds. Neal blijkt, na enig speurwerk, Frans Bronzwaer te heten en buiten dat ene geflopte singeltje nog veel meer opnames te hebben gemaakt en bewaard. Van de honderden liedjes die hij op de plank had liggen zijn er nu tweeëntwintig op een cd terechtgekomen, allemaal opgenomen tussen 1971 en 1981, de meeste in Bronzwaers eigen studiootje. Song on the Shelf, het titelnummer, beschrijft hoe dat ging – het leven wordt vastgelegd in een liedje en komt op een plank terecht. De plank is nu voor een deel op die cd terechtgekomen en de muziek heeft nog steeds dezelfde aantrekkingskracht. Lekkere melodietjes, mooie meerstemmige zang, fraai gitaarwerk. Het enige zwakke punt is het gebrekkige Engels van Neal, waardoor er niet alleen soms storend steenkolenengels te horen is, maar waardoor de teksten vaak wat te gemakkelijk in cliché’s zijn blijven steken. Maar: móói!
- Richard Neal – Song on the shelf – Marlstone CDL2922
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.