
harry niehof
Twee jaar geleden schreef ik over de cd Altied Onderwegens van de Groninger singer/songwriter Harry Niehof een enthousiaste recensie voor Heaven. Met zijn nieuwe album, Straks is ’t weer janken bewijst Niehof dat hij zijn draai echt helemaal gevonden heeft en dat hij nog steeds in de juiste flow zit, want ook dit is weer een topplaat. Gevoelige liefdesliedjes worden afgewisseld met onderkoelde Groninger humor, en voor elk liedje weet Niehof met zijn band op een ontspannen manier precies de juiste arrangementen te vinden.
Zo begint een nummer als Winter met een krachtige, wat stugge akoestische gitaar die precies bij de krakende vorst uit de tekst past, waarna het nummer halverwege wat lieflijker wordt om te eindigen met scheurende, overstuurde rockgitaren. Een nummer als Dresden, dat gaat over het grote zwijgen na ingrijpende momenten in je leven, krijgt een mooi kaal arrangement mee, waarin een accordeon en een oude buizenradio de hoofdrol spelen. Een nummer om stil van te worden. Maar als je dan even later naar het hilarische Schaaiden luistert kun je alleen maar lekker lachen om de onderkoelde Groninger humor van de klootzak die hier aan het woord is. Dat nummer is overigens een geheide hit, want na twee keer draaien liepen we hier al regelmatig het refrein te blèren: “Ik heb die faxt, ik heb die ‘schreven, en daor ist nait bie ‘bleven, ik heb die ‘maild, ik heb die ‘beld, en nog bistoe vergreld”. Heerlijk.
Daar kun je ook aan zien dat het Gronings waarin Niehof zingt absoluut geen bezwaar hoeft te zijn voor niet-Groningers. De twaalf schitterende liedjes vormen een gevarieerd geheel, mooi gezongen door Niehof met een licht gruizige stem, terwijl de cd wel als een mooie eenheid aanvoelt. Niehof heeft bovendien een droomband met ondermeer Herman Grimme op een hele rij instrumenten en Jan Pijnenburg op drums. Zelf speelt de man dan ook nog eens schitterend gitaar, en hij laat een paar keer horen dat hij, als het erop aankomt, ook echt niet meer nodig heeft dan zijn eigen stem en die gitaar om diepe indruk te maken. Maar door de veelzijdige en fraaie arrangementen is dit wel een album geworden waar je niet snel op uitgeluisterd raakt.
Wij gaan er van uit dat “Janken” in ieder geval in Groningen een paar hits oplevert, te beginnen met Schaaiden en het titelnummer van de plaat, maar als er enige gerechtigheid bestaat worden het gewoon landelijke hits. Een prachtplaat kortom.
- Harry Niehof – Straks is’t weer janken – Silvox SIL178
Harry Niehof – Altied Onderwegens – Sil 124
Grunneger blues
Harry Niehof draait al zo’n dertig jaar mee in de Groninger muziekscene, maar hij heeft zijn definitieve draai pas een jaar of twee geleden gevonden toen hij in het Gronings ging zingen. Dat levert nu een pracht-cd op met Niehof in ontspannen topvorm. Blues, roots en folk klinken allemaal door in zijn melancholieke liedjes, waar ook altijd wat droge Groninger humor doorheen geroerd wordt. Niehof speelt lekker bluesy gitaar en wordt zeer prima ondersteund door Herman Grimme (Jazzpolitie) op wurlitzer, piano, orgel, basmondharmonica en gitaren, Arnold Veeman op contrabas en Jan Pijnenburg (Doe Maar) op drums. Een paar nummers krijgen dankzij modern klinkende drumloops een wat grimmiger sfeer, zoals Barcelona, meert 2004, maar verder is dit een relaxt, warm en toch spannend rootsalbum dat Harry Niehof definitief op de kaart zet. Grunnen leeft, dat hij eerder met Los Bamberos opnam was al een bescheiden regionale hit, met deze cd mag hij wat ons betreft nationaal doorbreken.