Je kunt je op muzikaal gebied op verschillende manieren laten verrassen. Een ongebruikelijke manier die desalniettemin tot verrassende ontdekkingen kan leiden, voert je alfabetisch door het alfabet. Hier de letters k tot en met o, met onderaan de pagina steeds van elke artiest twee fragmenten, zodat je ook dit keer niet alleen aan de hoesjes kunt zien dat het muzikale aanbod tegenwoordig bijzonder gevarieerd is, maar je dat ook zelf luisterend kunt constateren.

Meet Citizen K

Citizen K is de artiestennaam van de Zweedse singer/songwriter Klas Qvist, die, om aan te geven waar hij zijn muzikale mosterd vandaan haalt, het verhaal verzonnen heeft dat zijn moeder een gogo-danseres was, die vlak voor de geboorte van Klas in Londen naar bed geweest is met een gevarieerd gezelschap aan popartiesten, van George Harrison, Brian Jones, Keith Moon en Syd Barrett tot en met Dennis Wilson, Gene Clark, John Philips en Frank Zappa. Of je al die invloeden in zijn muziek terug kunt horen durf ik niet te zeggen, maar Burger K heeft in ieder geval zijn best gedaan. En het hoesje lijkt dan ook nog eens verdacht veel op een hoes van Jackson Browne. Denk dus vooral aan fraaie westcoast-softpop uit de jaren zeventig. Meet Citizen K is een gevarieerd album dat dankzij de liedschrijverskwaliteiten van Qvist toch een uitgebalanceerde indruk maakt. Qvist speelde vrijwel alles zelf in, al levert Annika Larsen een fraaie tweede stem, en doen er ook nog een drummer en trompettist mee. De onderwerpen variëren van de moord op de Zweedse minister Anna Lind (luister naar het fragment van Sometime in September) tot melancholieke liefdesverdrietliedjes. Mooi plaatje.

• Meet Citizen K – Somewhere Up North – Paraply Records

Tim Lake

Tim Lake is een virtuoze banjospeler die al ruim twintig jaar muziek maakt in de meest uiteenlopende bezettingen. Op de dubbel-cd Kentucky Home, waar we je hier twee fragmenten van laten horen, hoor je vooral bluegrass en aanverwante stijlen (Lake werd geboren in New York maar goeide op in Kentucky). Bedenk daarbij dat het hier om live-opnames gaat, en bedenk ook dat Caravan een bewerking is van een compositie die Duke Ellington voor zijn big band schreef. Lake maakte nog veel meer bewerkingen van jazznummers, maar schreef bijvoorbeeld ook An American Concerto For 5-String Banjo & Orchestra, waarin hij laat horen dat hij ook een meesterlijk klassiek concert kan schrijven. Een veelzijdig man dus, waarbij je hier maar een fractie van zijn talent te horen krijgt.

• Tim Lake – Kentucky Home (live set – 2cd) – Padraig Records PAD 35443CD
• Tim Lake – We All Need Heroes – Padraig Records PAD 35445CD
• Tim Lake – An American Concerto For 5-String Banjo & Orchestra – Padraig Records PAD 35438CD

Markowski

Markowski is de naam van de band van de Berlijns-Hollandse Sonja Markowski, die americana maakt waarin jazzy pop gemengd wordt met country en folk, terwijl er met name in de Duitstalige nummers ook wat vaudeville-elementen zijn aan te wijzen. Markowski lijkt dus wat ongrijpbaar, maar dat maakt haar gepassioneerde muziek er niet minder om. Markowski schreef zelf alle nummers, produceerde het album en ontwierp het cd-hoesje. Ze zingt Engels en Duits en woont en werkt in Rotterdam. Haar ontspannen debuutalbum is een aanrader, misschien juist wel omdat ze zo mooi buiten de hokjes kleurt.

• Markowski – Sleeping in Trees – Howlin’ Chicken Records

The New Media

The New Media is een band uit Zuid Holland die in de basis alleen nog maar bestaat uit Reinier Vermeulen (gitaar en toetsen) en Jeroen Jaquet (drums en zang), maar ze klinken als een complete stevige rockband die een verrukkelijke en aanstekelijke bak pokkeherrie weet te produceren. Op hun debuut-ep staan vijf sterke nummers, waarvan er eentje gezongen wordt door gastzangeres Marinda. Smaakt naar meer.

• The New Media – Aidem Wen Eht – Dying Giraffe Records

Orchestramaxfieldparrish

Orchestramaxfieldparrish is eigenlijk het project van één man, Mike Fazio, die al een tijd bekend was in New Yorkse kringen als experimenteel ambient-gitarist, die ook wel op een elektronisch vervormde pedal steel speelde en die zich ook een tijd met synthesizers bezig hield. Het zal je dan ook niet verbazen dat hij op Tears, het eerste album dat hij onder de naam Orchestramaxfieldparrish uitbracht, alle instrumenten zelf bespeelt. Het klinkt allemaal heel relaxed, zoals je dat bij ambient muziek kunt verwachten, maar Fazio weet tegelijkertijd heel goed de spanning erin te houden. Als je denkt dat je dit wel als meditatief achtergrondmuziekje op kunt zetten zal het je verbazen hoe vaak de muziek je aandacht weet te pakken. De fragmenten komen overigens uit composities die ruim zeventien en ruim acht minuten duren, dus je krijgt enkel een oppervlakkige indruk. Dit is muziek waar je rustig de tijd voor moet nemen.

• Orchestramaxfieldparrish – Tears – A Faith Strange Recording fs2

Je kunt luisteren door op het driehoekje te klikken.