Michael Nyman is een Britse componist die vooral bekend is geworden als een van de frontmannen van de minimal music, maar anders dan veel van zijn collega’s uit die muziekstroming is zijn muziek weliswaar minimaal te noemen, maar daarnaast ook melodieus. Bij hem is de nadruk op hypnotiserende ritmes niet zo nadrukkelijk ver doorgevoerd als bij iemand als Steve Reich. Nyman bracht voorzichtig de melodie weer terug na de strikt minimalistische periode in de serieuze muziek. Bovendien ging hij, overigens net als Philip Glass, muziek schrijven voor films, waarbij de muziek van Nyman soms meer indruk maakte dan de film. Zo is de muziek by de film Drowning By Numbers een volledig opzichzelfstaand meesterwerk te noemen. Hypnotiserend is de muziek van Nyman ook regelmatig, maar ook meeslepend, zwierig, melancholiek en groots.
Hier kun je luisteren naar tien fragmenten, te beginnen met een stukje van zijn eerste langspeelplaat, waar hij nog zeer ingetogen bezig was. Later kwam er duidelijk meer ruimte voor passie. Fragmenten van 45 seconden doen niet echt recht aan de vaak langere, uitgesponnen composities van Nyman, maar je krijgt wel een indruk van wat Nyman zoal kan bereiken met zijn muziek.