Bob Brozman is een man met een missie. Met een grote gedrevenheid en passie reist hij de hele wereld over om overal geïnspireerde samenwerkingen met andere muzikanten aan te gaan. Dat levert het ene meesterwerk na het andere op, en als je even niet hebt opgelet zijn er weer een paar juweeltjes van albums verschenen, zoals Ocean Blues, de plaat die hij een paar jaar geleden opnam met de uit Guinee afkomstige koraspeler Djeli Moussa Diawara.

Brozman weet steeds het beste uit zijn collega’s te halen. Dat heeft te maken met die passie, met dat aanstekelijke enthousiasme voor muziek, en met zijn vermogen om zich bij iedereen op een flexibele, dienstbare manier op te stellen. Zijn partner moet, wil zo’n project goed uitpakken, zelf ook die flexibiliteit en dat improvisatievermogen hebben. Brozman heeft een fijne neus voor dat soort virtuoze mensen, die breder kunnen kijken dan hun eigen muzikale idioom. Als alles goed gaat ontstaat er, zoals hier, een vorm van wereldfusie die niet goed te benoemen valt. Folkmuziek met, door de grote rol van improvisatie, onmiskenbare jazzy trekjes. Het swingt als de hel, heeft een schitterende gelaagdheid en is tegelijkertijd licht en luchtig.

Luister maar eens naar de instrumental Hip Hop, waar Diawara fabelachtig mooie improvisatietapijtjes weeft over de stevige bluesriff die Brozman klaarlegt. Verder vind je op dit album nummers die afwisselend door de een of door de ander gezongen worden. Afwisselend, maar toch weten ze met zijn tweeën een sound te creëren die ervoor zorgt dat het album één geheel wordt, prachtig in balans. Een muzikaal avontuur dat in een klein uur gepresenteerd wordt en waar je alleen maar ademloos van kunt genieten. Prachtig.