Wereldmuziek heb je in vele soorten en maten. Als je de cd Road To Kashgar van het Canadese gezelschap Orchid Ensemble opzet heb je in het begin het gevoel dat je in een van die Chinese restaurants bent beland waar je op de achtergrond authentieke Chinese muziek hoort kabbelen. Meestal begint die Chinese muzak je na een half uurtje te irriteren. Dat komt ook doordat de iele Chinese tweesnarige viool, de erhu, zo’n onmiskenbaar doordringend Chinees geluid maakt. En dat in combinatie met de zheng, de citer die er vast bij hoort, dat vormt een combinatie waar je aan moet wennen.

Toch word je bij het Orchid Ensemble beloond als je blijft luisteren. De klank blijft Chinees, dat zeker, maar er wordt iets mee gedaan dat alleen in een Westers land kan – dat ligt aan de jazzy aanpak, aan de melodieën die regelmatig toch ook voor onze oren aangenaam blijken te zijn, en het komt door de kwaliteit van de drie spelers, die er samen iets unieks van maken. Nogmaals – het blijft zeer Chinees klinken, maar na een tijdje zit je alleen nog maar gefascineerd naar de muziek te luisteren.

De erhu, de tweesnarige viool, wordt bespeeld door Lan Tung, die ook de leiding van het ensemble heeft. Ze heeft het instrument in Taiwan gestudeerd, voordat ze naar Canada vertrok. Daar heeft ze onder meer met zigeunerorkesten, Keltische, Joodse en Koreaanse ensembles gespeeld, en in het Crossing Borders Ensemble met een paar van de vernieuwendste improviserende musici die er in Vancouver rondliepen. Lan Tung zingt ook, en speelt ook percussie.
Mei Han speelt de zheng, een houten citer met beweegbare bruggen, en ook percussie. Ze doet virtuoze dingen met de zheng die nooit eerder op dat instrument gedaan zijn. Ook zij heeft met verschillende zeer uiteenlopende muzikale gezelschappen gespeeld, en wordt beschouwd als een meester op de zheng.
Jonathan Bernard speelt marimba en percussie. Bernard begon gewoon als westerse percussionist, maar raakte al snel gefascineerd door de Aziatische tradities op percussiegebied. Hij studeerde onder meer traditionele en hedendaagse percussie in Peking, maar speelt ook in klassieke orkesten.

De titel van de cd, Road to Kashgar, verwijst naar de zijderoute, die weer symbool staat voor eeuwenlange culturele uitwisselingen. Zo subtiel als vele culturen hier muzikaal geïntegreerd en verwerkt worden kom je het overigens maar zelden tegen. Niet te gebruiken als geluidsbehang, maar zeldzaam mooi.