Philip Glass is een van de belangrijkste serieuze componisten van de tweede helft van de vorige eeuw. Glass is net zeventig geworden, maar hij lijkt productiever dan ooit. Glass staat bekend als een van de grondleggers van de minimal music, de serieuze stroming die door het exploreren van basale ritmes min of meer probeerde de basis van de muziek bloot te leggen. Dat bleek voor Glass al snel een te beperkt blikveld, en hij was een van de eersten die ook weer melodie in zijn muziek toeliet. Later ging hij zelfs opera’s schrijven, symfonieën en filmmuziek. Van die filmmuziek is de muziek voor Koyaanisqatsi wellicht het bekendst. Die film dankt een groot deel van zijn kracht juist aan de enerverende, hypnotiserende, meeslepende muziek van Glass, die hier ook bewees dat hij niet alleen heel klein en poëtisch kon schrijven, maar dat hij ook tot bijna orgastische uitbarstingen kon komen.

Glass is nog steeds bijzonder actief – dit jaar verschijnen er bijvoorbeeld alleen al vier films waar hij de muziek voor schreef. Voor zijn zeventigste verjaardag heeft Glass een compositie gemaakt die in oktober onder de leiding van de meester zelf in Groningen zal worden opgevoerd. Die Nederlandse premiëre wordt ingebed in een klein Philip Glassfestival waar de liefhebber van moderne klassieke muziek handenwrijvend naar uitkijkt.

Om te beginnen is er die speciale nieuwe compositie die Glass voor zijn eigen zeventigste verjaardag schreef. Dit Book of Longing is een avondvullende compositie voor ensemble, zangers en een verteller die wordt ondersteund door beelden. Het is geïnspireerd op Leonard Cohens boek met dezelfde naam, dat is samengesteld uit gedichten en verhalen van de laatste twintig jaar, waaronder de gedichten die hij schreef tijdens zijn achtjarig verblijf in een boeddhistische klooster. Het wordt op 23 oktober opgevoerd, en zal verder in Nederland niet te zien zijn. Glass zal zelf een van de elektrische piano’s bespelen. Een unieke kans dus!.

Een dag later, op 24 oktober, speelt Glass zelf een pianorecital van zijn eigen muziek. Dat biedt dus een unieke gelegenheid om de meester aan het werk te zien op een heel ander muzikaal gebied dan op de andere twee avonden. Niet te missen!

En tenslotte zal het NNO, het Noord Nederlands Orkest, zorgen voor de Nederlandse première van zijn in 2005 gecomponeerde Achtste Symfonie. Anders dan zijn eerdere symfonieën, waarin nadrukkelijk wordt gerefereerd aan non-muzikale elementen, is hier de taal van de muziek zelf het thema. Diezelfde avond is er bovendien de Nederlandse premiëre van Concerto Fantasy voor twee paukenisten en orkest dat iedereen gegarandeerd op het puntje van de stoel doet zitten. Direct in de eerste maten zal duidelijk zijn dat hier met het ongelooflijk brede klankspectrum van zestien pauken en groot orkest een volstrekt nieuw geluid wordt gecreëerd. Enorm swingend en opzwepend. En dan hebben we het nieteens over het visuele spektakel dat dit oplevert.

Kortom – een week Glass om watertandend naar uit te zien, vooral omdat er rond deze drie concerten nog veel meer te horen en zien zal zijn, onder meer vocale muziek uit Tibet, Nepal en Noord India, die een inspiratiebron vormde voor de boeddhistische Glass. Bovendien zullen er op verschillende podia concerten plaatsvinden door de internationale elektronische avantgarde, onder de verzameltitel Minimal Connection.