Soms rust er niet echt een zegen op een plaatje. Bruce Piephoff stuurde me anderhalf jaar geleden zijn cd Bright Leaf Blues. Het was meteen de eerste cd die bij mij ooit protesteerde toen hij in de cd-speler werd gestopt – er kwamen vreemde science fictionachtige bliepgeluidjes uit het apparaat en hij leek volledig op tilt te slaan. In mijn computer was het effect nog desastreuzer – die sloeg meteen af en was daarna bijna niet meer aan de praat te krijgen. De cd werd ergens weggeborgen en ik probeerde Piephoff te vergeten. Dat lukte aardig, tot zijn naam op allerlei plekken weer begon op te duiken. Niemand kent de man, maar steeds opnieuw kwam ik zijn naam weer ergens tegen, waardoor ik toch nieuwsgierig genoeg werd om de cd nog maar eens in een oude discman te steken. En zowaar – hij speelde nu probleemloos af. Ik durf hem nog steeds niet op mijn gewone installatie of de computer te draaien, maar ik vind wel dat ik het aan Piephoff verplicht ben aandacht aan zijn muziek te besteden.

Piephoff heeft overigens wat mij betreft zijn naam niet mee. Zo heb ik ondanks de extreem lovende recensies ook nog nooit iets van Sufjan Stevens beluisterd, en ook Devandra Banhart heeft een naam die mij niet uitnodigt om er eens voor te gaan zitten. Maar dat geheel terzijde.

Bruce Piephoff is een boomlange singer/songwriter die op deze cd meestal solo te horen is. Dat betekent dat je een man met een gitaar hoort en af en toe een mondharmonica. Denk aan Woody Guthrie of de vroege Bob Dylan. Af en toe Speelt Scott Manning mee op mandoline of wat andere instrumenten, en daar knapt de muziek meteen enorm van op. Toch blijven ook de liedjes waarop ze met zijn tweeën te horen zijn kale liedjes, waarbij de kwaliteit van het liedje de doorslag geeft. Piephoff schrijft prima teksten, maar zijn melodieën zijn niet altijd sterk. Ook daarin doet hij wat aan Woody Guthry denken, die bijvoorbeeld op een simpel talking bluesmelodietje verschillende teksten zong. Als het je puur om de teksten te doen is maakt dat niet veel uit, maar als je muzikaal avontuur zoekt ben je hier verkeerd.

En toch. Als je van mooie kale liedjes houdt zou je toch eens naar Piephoff moeten luisteren, want er zitten genoeg juweeltjes tussen. De vierentwintig liedjes zijn intiem in een huiskamer opgenomen, en dat heeft ook wel wat. Geen gelikte arrangementen, gewoon een uur en een kwartier een man die zijn liedjes voor je zingt.