Burnt Out Wreck is een klassieke gitaarrockband – hardrock met felle gitaarrriffs, een zanger die zingt alsof hij altijd een te krappe broek aanheeft en een strak spelende band. Een heerlijke bak pokkeherrie dus. Ik moet bekennen dat ik dan wel in de lach schiet als ik de foto van de hoofdrolspelers op het hoesje zie – twee heren van middelbare leeftijd in hardrock-outfit, en dan klinken ze ook nog als Led Zeppelin in haar hoogtijdagen. Het doet toch wat denken aan de middelbare heren in mijn dorp die apetrots in hun jaguar voor twee personen rondrijden, of de middelbare mannen in leer die maar geen afstand van hun motor kunnen doen. Het blijven jongens, maar toch ook een beetje sneue jongens.

Dat neemt niet weg dat de Schotse Gary Moat , die voorheen drummer was bij Heavy Pettin’ en die hier nu de zang voor zijn rekening neemt samen met gitaristen Adrian Dunn en Miles Goodman en bassist Alex Carmichael en drummer Paul Gray een meer dan uitstekend hard-rockalbum hebben gemaakt. Als je zin hebt om weer eens ouderwets luchtgitaar te spelen is dit de ideale plaat! Lekkere pokkeherrie van hoog niveau.

Luister hier naar een paar fragmenten: