De Chocolate Watch Band was een van die obscure psychedelische garagerockbandjes uit de jaren zestig waarvan ik dacht dat ik er nooit meer iets van zou horen. Net als bands als de 13th Floor Elevators hadden ze een geweldige bandnaam en een paar pakkende nummers die uiteindelijk terechtkwamen op de verzamelbox Nuggets, waar je al die vreemde psychedelische bands van het eind van de jaren zestig kunt terugvinden.

En dan ligt er ineens een nieuw album This Is My Voice, met de originele zanger, David Aguilar, en originele gitarist Tim Abbott, aangevuld met tweede generatie-fans Gary Andrijasevich op drums, gitarist Derek See en bassist Alec Palao (voor een Grammy-genomineerde producer/geschiedkundige). Ze zorgen er voor dat de energie en het rauwe randje van de oorspronkelijke band er nog steeds is, met nog iets meer finesse toegevoegd. Zanger Aguilar schreef een groot deel van de nummers, tot en met het Trump-kritische Til’ the Daylight Comes, maar ze spelen ook een Dylancover (Desolation Row en een Zappa-cover (Trouble Everyday).

De sfeer van de psychedelische punk van het eind van de jaren zestig zit er nog wel helemaal in, en het merkwaardige is dat die muziek daardoor ineens bijna iets tijdloos krijgt. Een leuke verrassing.

Luister hier naar een paar fragmenten: