Emma Swift is een Australische die al een tijdje in Nashville woont en die voor haar debuutalbum besloot acht nummers van Bob Dylan te coveren. Dat is linke soep, want je moet wel heel goed zijn om dat een heel album lang vol te houden op hoog niveau, maar om maar meteen het verlossende woord te spreken: Emma Swift doet het!

De titel, Blonde on the Tracks, is al erg goed, niet alleen omdat ze inderdaad blond is, maar omdat twee nummers van Dylan’s album Blonde on Blonde komen en twee van Blood on the Tracks. One of us must know (Sooner or later) is al een redelijk verrassende keus, maar het lange Sad Eyed Lady of the Lowlands, dat bij Dylan een complete plaatkant in beslag nam en hier twaalf minuten duurt wordt er bijna nog mooier van dan bij Dylan zelf, en daar was het al prachtig.

De band is overigens geweldig, met vooral ontzettend goede gitaristen (Robyn Hitchcock en Patrick Sansone), en lekker orgelwerk (ook weer Patrick Sansone), met arrangementen die aan de eerste elektrische Dylanplaten doen denken, al klinkt het hier allemaal minder scherp en fel. Maar op de een of andere manier werkt dat bij de meeste liedjes die Swift koos juist heel erg goed.

Het meest verrassend vond ik nog de keus voor het schitterende I Contain Multitudes, van het in 2020 verschenen Dylan-album Rough and Rowdy Ways. Het past perfect bij de rest van de gekozen liedjes als Going Going Gone (dat van Planet Waves komt) of Simple Twist of Fate van Blood on the Tracks. Maar het hele album is goed, van Queen Jane Approximately tot en met You’re a big girl now. Een onverwacht juweeltje.

• Emma Swift – Blonde on the Tracks – Tiny Ghost Records – distr Hemifran
• aanschaffen (vinyl, cd of digitaal) op Emma’s BandCamppagina
• of via Continental Record Services.

Luister hier naar een paar fragmenten: