The Advent of March is een Belgische band die moeilijk te classificeren is. Hun eerste album, Maxwell’s Delusion, is een concept-album, of een soort van mini-opera, die soms doet denken aan het werk van Kurt Weill en Bertolt Brecht, maar deze Belgen hebben er dan toch ook weer hun geheel eigen draai aan gegeven, waardoor het toch echt muziek van de eenentwintigste eeuw is geworden.

Het verhaal draait om drie personen. Jack, een televisieverslaafde functionele psychopaat die besluit te stoppen met tellen, Maxwell, een nachtwaker die wanhopig en disfunctioneel is en Fiona, een corrupte nouveau-riche die redelijk lijkt te functioneren. De muziek is al net zo krankzinnig en onvoorspelbaar als het verhaal, dus het duurt even voordat je echt gegrepen wordt door de combinatie, maar dan valt alles samen en dan blijkt het te gaan om een intelligent in elkaar gestoken mini-opera, met bijzondere zang, fantastische arrangementen en veel onverwachte verrassingen.

Maxwell’s Delusion is een album om vaker te beluisteren, want na de eerste luisterbeurt blijk je nog veel te veel gemist te hebben. Een subliem groeiplaatje:

• The Advent of March – Maxwell’s Delusion – homerecords.be 4446164

Luister hier naar een paar fragmenten: