Putumayo is een platenlabel dat eigenlijk min of meer per ongeluk is begonnen toen de eigenaar van een aantal kledingzaken, Dan Storper, een cd samenstelde met wereldmuziek om in zijn zaken te draaien, omdat hij vond dat die muziek beter paste bij het beeld en de sfeer die hij in de winkels nastreefde dan de muziek die hij tot dan toe in die zaken hoorde. Dat cd’tje riep zulke enthousiaste reacties op, zowel van verkopers als van klanten, dat er al snel een “officiële” cd werd uitgebracht. Dat was in 1993, en uit die beginperiode herinner ik me The Laura Love Collection, een cd die eigenlijk achteraf een beetje een vreemde eend in de bijt bleek te zijn (hoewel ik hem nog steeds koester), want uiteindelijk zijn er alleen in die eerste jaren maar een paar cd’s op Putumayo verschenen die gewijd waren aan één artiest. Het label heeft zich sindsdien toegelegd op het maken van wereldmuziekcompilaties op thema. Met overweldigend succes.

Dat succes is voor een deel te danken aan de vormgeving – de kartonnen hoesjes zien er altijd prachtig uit, met tekeningen van Nicola Heindl, die ook in 1995 al het hoesje voor de cd van Laura Love maakte. Vrolijk, warm en aantrekkelijk – de cd’s zien er uit als het perfecte cadeautje, en het mooie is dat ook de muziek die je hoort op de cd dat uitstraalt. Er worden steeds precies de juiste keuzes gemaakt – niet alleen topkwaliteit, maar er zijn op elke cd ook altijd een paar verrassingen te vinden, en op elke cd staan wel een paar nummers die je zo nieuwsgierig maken naar een bepaalde artiest dat je op speurtocht gaat. Grote namen staan naast bekende namen, en kwalitatief zijn ze altijd aan elkaar gewaagd. Bovendien vind je de cd’s van Putumayo niet alleen in cd-winkels, maar ook in wereldwinkels, dierentuinen, boekwinkels en andere winkels waar je voor een leuk cadeautje heengaat.

We zetten hier de laatste vier Putumayo-cd’s op een rij, en we zijn van plan de komende tijd regelmatig aandacht te schenken aan dit sympathieke label. Dat sympathieke zit overigens niet alleen in het feit dat hier op een plezierige manier allerlei soorten wereldmuziek onder de aandacht van een breed publiek worden gebracht, maar ook doordat er regelmatig donaties van Putumayo naar allerlei derdewereldgerelateerde goede doelen gaan.

Animal playground

Putumayo Kids werd in 2002 als sublabel gecreëerd om kinderen op een speelse manier kennis te laten maken met wereldmuziek. Dat pakt ook op Animal Playground heel goed uit, van de Wee Hairy Beasties uit Chicago met Animal Crackers tot en met Mbube van Ladysmith Black Mambazo, een nummer dat ook wel bekend is als Wimoweh of The Lion Sleeps Tonight. Daartussenin doen we Trinidad aan, Italië, Honduras, Canada, Brazilië, Frankrijk, Nederland (de ontzettend leuke band Samba Salad, waar ik nog nooit van gehoord had met een heel leuk liedje over een Surinaamse krokodil), Australië, en de Verenigde Staten. Allemaal aanstekelijke liedjes over dieren, allemaal leuk voor zowel kinderen als volwassenen, en een meer dan uitstekende introductie tot een breed spectrum aan wereldmuziek.

Gypsy Groove

Zigeunermuziek, de Balkan, Oost Europa en dansmuziek komen samen op de cd Gypsy Groove, waarbij je niet alleen aan traditionele zigeunermuziek moet denken. Onze eigen Amsterdam Klezmer Band staat er bijvoorbeeld op, typisch een band die een frisse aanpak en moderne beats weet te combineren zonder de traditie uit het oog te verliezen. Dat geldt zeker ook voor Gipsy.cz, een stel jonge honden uit Tsjechië, of het Amerikaans/Israëlische gezelschap Balkan Beat Box. Gypsy muziek voor een jong publiek, snel, scherp, maar toch ook met de voor dit soort muziek onmisbare melancholieke ondertoon.

Wereldfusie die soms moeilijk in een hokje te proppen is vind je hier. Reggae uit Jamaica, compas uit Haïti, zouk van de Franse Caribische eilanden, zydeco uit Louisiana, Italiaanse ska, Afrikaanse salsa, Deense calypso, alles met een frisse, moderne aanpak. Niet echt heel erg geschikt voor puristen, maar als je vind dat wereldmuziek bij elkaar mag lenen en de meest onwaarschijnlijke elementen met elkaar mag fuseren, dan valt er hier erg veel te genieten. Osibisa en Burning Spear zijn hier de grote namen, maar Beau Jocque of Roy Paci & Aretuska zijn zeker zo leuk. Een heerlijke feestplaat.

Ook hier grote namen. Cannonball Adderley, Tito Puente en Ray Baretto staan garant voor zwoel swingende zuidamerikaanse jazz, maar dat geldt voor elk nummer op deze cd. Baretto speelt hier zelfs een overtuigend mooie versie van Summertime, een nummer dat al jaren geleden doodgespeeld leek te zijn. Het zijn vooral de ritmes die deze muziek er uit laten springen, en bij de ritmesecties horen we dan ook heel wat sublieme arrangementen langskomen. Ook hier een cd lang pure kwaliteit, maar vooral ook een avontuurlijk samengesteld album dat zelfs voor de kenners nog verrassingen bevat. Klasse!

Met Laura Love gaan we je niet flauw maken, want die cd is al lang niet meer verkrijgbaar, maar zij was een singer/songwriter uit Seattle die de nodige wereldmuziek in haar liedjes toeliet. Qua sfeer paste ze perfect bij Putumayo.

• Animal Playground – Putumayo Kids – PUT 264-2
• Gypsy Groove – Putumayo Grooves – PUT 262-2
• Putumayo World Party – Putumayo World Music – PUT 263-2
• Latin Jazz – Putumayo World Music – PUT 265-2