Met hun naam zet Ballroomquartet je eigenlijk al op het verkeerde been, want ze maken beslist geen suffe ballroom-muziek, maar avantgardistische Belgische folk, die soms uitstekend dienst zou kunnen doen als filmmuziek. De vier heren zetten een vrij ongewoon assortiment aan muziekinstrumenten in, als autoharp, mandoline, viool, accordeon, hammondorgel, theremin, vocoder, klarinet, drums, glockenspiel, yangqin, vibraphone, piano en percussie. De combinatie is vaak verrassend, maar de muziek is altijd spannend. Dit is hun derde album, waarin een achttiende-eeuws scheepsjournaal een rol speelt – een koele damesstem leest een paar fragmenten van de tekst voor, wat redelijk vervreemdend werkt tussen al die opmerkelijke muziek. Die muziek heeft klassieke kantjes, maar ook psychedelische. Merkwaardig, maar bijzonder leuk. Maar wat is nu toch het geheim van die suffe bandnaam?

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.