Het Engelse Radioactive Records is een platenlabel dat zich specialiseert in reissues van Psychedelische pop, progressieve pop, garage en punk uit de jaren zestig. En dan brengen ze het liefst albums uit van obscure groepen, die ooit hun plaat hebben uitgebracht in een oplage van 75 exemplaren. Nou ja, dat was de extreemste lage oplage die ik tegenkwam, maar echt wereldberoemd zijn de groepen op dit label eigenlijk nooit geweest. Oplages van vijfhonderd exemplaren waren de regel, lijkt het wel. Denk nu niet dat het dan ook wel waardeloze rommel zal zijn, want dat valt alleszins mee. We hebben het hier al eerder over de uitgave van het enige, maar schitterende album van de groep Snow gehad, maar Radioactive heeft meer verrassingen in petto. Soms moet je niet al te veeleisend zijn wat betreft de geluidskwaliteit, want sommige groepen hebben hun plaat ooit blijkbaar in een boerenschuur of in een garage opgenomen met een eenvoudige bandrecorder, waardoor het geluid om het voorzichtig te zeggen niet optimaal is. Maar de energie en de verfrissende arrangementen maken veel goed. Het label zet overigens alleen de originele plaat over op cd, en niet meer dan dat, wat in de praktijk betekent dat de cd’s soms maar een krap half uurtje duren. Daar staat een sympathieke prijs tegenover. Voor de rest hoef je ook niks extra te verwachten – je krijgt dus de reproductie van de originele platenhoes, maar geen extra informatie over de band of de plaat. Als je echt nieuwsgierig bent geworden na beluistering van zo’n cd zul je zelf op zoek moeten naar achtergrondinformatie.
We zetten hier een paar van van die Radioactive Records voor je op een rijtje.

Silver Apples – Contact

De eerste elpee van dit New Yorkse duo heb ik altijd gekoesterd, maar deze heb ik nooit te pakken kunnen krijgen, tot hij opnieuw werd uitgegeven door Radioactive. Het gaat hier om een New Yorks duo, bestaande uit drummer Danny Taylor en synthesizerman Simeon. Dat laatste klinkt wat simpel, maar Simeon heeft zijn eigen synthesizer gebouwd (The Simeon) en daar haalt hij geluiden uit die toch vrij uniek zijn. Je zou het kunnen zien als voorlopers van Kraftwerk. Simpele liedjes die toch vrij ingenieus gearrangeerd zijn, waarbij de inventieve drummer belangrijker is dan je wellicht zou denken. Wat je hier hoort is echt een stukje pionierswerk uit de begintijd van de electronische muziek. Het klinkt daardoor soms een beetje gedateerd, maar het blijft een bijzonder leuke plaat.

Tom Lucas – Red Letter Day

Deze plaat van de New Yorkse elektrische folkie Tom Lucas is waarschijnlijk ooit in eigen beheer uitgebracht. De plaat klinkt nog altijd zeer goed. Lucas schreef prima songs, die vaak ook zeer kritisch zijn, en zingt ze in Neil Youngstijl, met een uitstekende avontuurlijke backingband. Vooral de inventieve drummer verdient een speciale vermelding, al zullen we er wel nooit achter komen wie dat was… Folkrock dus, en ook hier is het onvoorstelbaar dat de plaat nooit verder is gekomen dan een oplage van vijfhonderd exemplaren. Tijd voor gerechtigheid.

Morgen

Zeer zeldzaam psychedelisch Amerikaans meesterwerkje van Steve Morgen, die zijn band gewoon Morgen noemde. Typisch jaren zestig, dus je zou verwachten dat het allemaal zeer gedateerd zou klinken, maar dat valt mee. De energie die undergroundbands uit de jaren zestig kenmerkt vind je ook hier terug. Vooral leuk als je van psychedelisch gitaarwerk houdt, met veel fuzz en wahwah.

Joe Pritchard and Gibraltar

Deze plaat is ooit uitgebracht in een oplage van vijfhonderd exemplaren, in een onaantrekkelijke hoes. Toch hebben we te maken met een psychedelisch meesterwerkje, met een aantal zeer uiteenlopende nummers. Jazzrock, hardrockgitaar (denk aan Jimmy Page), elektrische blues (denk aan ZZ Top), alles stevig gebracht, met meer dan uitstekende zang en spannende improvisaties. Maar ook een pianobegeleide ballad. Uitstekende drummer. Rock met een jazzy gevoel, en het is eigenlijk verbazingwekkend dat deze groep zo volstrekt onbekend is gebleven.

Sage by Sage

Psychedelische southern rock. Ook deze plaat is weer belachelijk zeldzaam. Het gerucht gaat zelfs dat de platen van deze band alleen als een soort belastingtruc werden uitgebracht en voor het grootste deel gratis werden uitgedeeld of vernietigd. Onzin waarschijnlijk, maar de echte verzamelaar begint in ieder geval te kwijlen als hij een exemplaar van de originele plaat kan krijgen. Ons gaat het vooral om de kwaliteit van de muziek, en daar is niks mis mee. Denk een beetje aan de Allman Brothers Band. Lekkere plaat, mooi dat hij eindelijk gewoon verkrijgbaar is.

The Shaggs – Wink

Dit komt nog het dichtst bij een garagebandje, want als je deze cd op zet heb je echt het gevoel dat de band zichzelf in een garage heeft opgenomen met vrij simpele apparatuur. Het geluid is daardoor wat dof, en doordat de band vooral bekende jaren zestignummers speelt heb je de neiging snel af te haken. Dat is onterecht, want als je even door de slechte geluidskwaliteit heenluistert hoor je dat de band wel degelijk een eigen geluid heeft en dat ze zelfs klassiekers als My Generation of Hey Joe een verrassend en fris eigen geluid mee kunnen geven. Typische jarenzestig-beatmuziek waarin een Amerikaanse band de Engelse voorbeelden als uitgangspunt neemt (The Who, The Beatles). Leuk.

• Silver Apples – Contact – Radioactive Records RRCD 001
• Tom Lucas – Red Letter Day – Radioactive Records RRCD075
• Morgen – Radioactive Records RRCD008
• Joe Pritchard and Gibraltar – Radioactive Records RRCD062
• Sage by Sage – Radioactive Records RRCD081
• The Shaggs – Wink – Radioactive Records RRCD079
• Radioactive Records