De Engelse platenmaatschappij  Fall Out brengt allerlei vergeten juweeltjes uit de jaren zestig uit, en soms zoeken ze op onverwachte plaatsen, want er kwam ineens een heruitgave langs van een absoluut vergeten juweeltje uit de Nederlandse beatscene. Het gaat om een plaatje waarvan ik het bestaan nieteens vermoedde, namelijk de soloplaat van de gitarist van de Haagse topband Q65.

Frank Nuyens noemde zich voor deze gelegenheid Rainman en schreef voor deze titelloze plaat vrijwel alle nummers samen met zijn Q-collega Jay Baar. Het enigszins knullige Engels moet je maar even vergeten, want het gaat hier echt om een vergeten popjuweeltje. Beatmuziek noemden we het destijds, maar het gaat om pop met experimentele, licht psychedelische trekjes, en scherpe en soms aangenaam ruwe randjes. Luister maar eens naar She Told Me So.

Nuyens heeft een minder opmerkelijke stem dan zijn collegazanger bij Q65, en misschien is zijn plaat daardoor destijds wel niet echt opgevallen. Jammer, want het is een avontuurlijk album geworden, met een uitstekend gitaar spelende Nuyens, en een paar fantastische muzikale vrienden, die er duidelijk plezier in hebben, en soms ook zeer sterk uit de hoek komen. Jay Baar is bijvoorbeeld een geweldige, losse en soepele drummer en Piet Kuyters een lekker stevige, rake pianist. En ondanks het feit dat hij niet zo’n onmiddellijk herkenbaar stemgeluid heeft is Nuyens een ingetogen maar voortreffelijke zanger.

Als extraatje is de enige single die Rainman ooit opnam toegevoegd, het grappige en catchy The Bird. Jammer dat het toen geen hit is geworden, want die potentie had het nummer zeker. Al met al een echte sixtiesplaat, die merkwaardig genoeg toch niet echt gedateerd klinkt. Leuk.

• Rainman – idem – Fallout FOCD2092