Detroit Rebellion klinkt als de naam van een band, maar het gaat hier om een singer/songwriter die blijkbaar zo anoniem mogelijk wil blijven. Een verhalenverteller die in zijn eentje, met zijn akoestische gitaar als begeleiding zijn liedjes zingt. Intelligente, kritische liedjes zijn het. In de afsluiter New Orleans wordt Katrina bijvoorbeeld niet genoemd, maar gaat het wel over het schrijnende gebrek aan hulp na die orkaan. Bij oppervlakkige beluistering zou je kunnen denken dat de man niet echt geweldig gitaar speelt en dat zijn zang ook niet echt opvallend goed is, maar als je wat beter gaat luisteren weet Detroit Rebellion, deze opmerkelijke one-man-band, je toch zijn liedjes binnen te krijgen, en dan blijkt bij nader inzien die bedrieglijke eenvoud zijn geraffineerde muzikale kantjes te hebben. Zowel het gitaarspel als de zang blijken dan beter dan je in eerste instantie dacht. De moeite waard voor iedere liefhebber van goede liedjes.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.