
de règâhs
In het wapen van Den Haag staat een ooievaar. Een echte Hagenees vindt dat maar kale kak en heeft het over de witte reiger, oftewel règâh. Als je dat weet dan snap je ook waarom het duo De Règâhs 100% puur Flamingo (juist ja, de roze reiger) speelt. Begonnen als grap van flamencogitarist Johan Frauenfelder, die in 2007 een single uitbracht onder de naam De Règâhs ligt er nu een volwaardig album, opgenomen samen met gitarist en zanger Marcel de Graaf.
Flamenco in plat Haags, is dat leuk? Ja, dat is zelfs héél erg leuk, en niet alleen vanwege de Haagse humor, maar vooral ook omdat Frauenfelder echt een heel goede flamencogitarist is. Er wordt ook voortreffelijk geklapt (palmas) en gepercussioneerd, en vlammend gespeeld, waardoor het vooral ook een zeer geslaagd flamencoalbum is geworden.
Maar die teksten zijn ook echt heel leuk. Sommige grappen worden terloops even gemaakt, zoals Olé dat ineens overgaat in Olékebolleke. Heel kort als tussendoortje in het nummer Takkepokkewijf (denk even aan de Gypsy Kings die Takketakketakketakke zingen en vul dan zelf aan…), maar daardoor wel heel effectief, want ik viel bijna van mijn fiets van het lachen. En dan volgt er een nummer dat een simpele vondst heel grappig en effectief uitwerkt. Eerst wordt er een telefoonnummer van een Engels meisje losgepeuterd (Nine Oh Nine Oh – meteen een pakkend refrein), dan loopt de zangert een blauwtje bij een Duitse meid (Nein Oh, Nein Oh) en tenslotte belandt hij met een open poot in het ziekenhuis en voegt hij de trage verpleegster Marietje toe: Naai nâh, naai nâh. En dat allemaal zeer aanstekelijk gezongen.
Kortom – een fantastisch flamencoalbum in plat Haags dat je onherroepelijk aan het meezingen krijgt en waar je zeer regelmatig onbedaarlijk bij in de lach schiet (“want alle dames en de meeuwen, ja die zullen blijven scheren, bikinilijnen door de lucht”). Een heerlijk, vrolijkmakend plaatje en een absolute aanrader.
- De Règâhs – Den Haag… Olé – NL Disco NLD 0080
- Jè Bent Ut Voah Mèn