Robert Bobby is een singer/songwriter die al een poos meeloopt, maar waar wij nog nooit eerder iets van gehoord hadden. Hij maakt geen spectaculaire folk, maar wel ontspannen liedjes met een ruw randje die je als luisteraar, zeker na een paar keer luisteren, dierbaar worden. Vertrouwd klinkende muziek, maar juist daardoor bijzonderder dan je in eerste instantie geneigd bent te denken.

De pretentieloze liedjes van Bobby worden door hem zelf mooi gezongen, terwijl de band bestaat uit Robert Bobby op akoestische gitaar en Bill Nork op alle andere instrumenten behalve de bas. Dat betekent dat Nork niet alleen lapsteelgitaar speelt, maar ook mandoline, dobro, twaalfsnarige leadgitaar, baritongitaar en één keer de staande bas. Verder wordt er af en toe een andere bassist ingeschakeld, maar meestal hoor je alleen die twee mannen die samen muziek zitten te maken, terwijl ze klinken als een volwaardige band.

Bobby is niet echt een lachebekje. Zijn liedjes zijn over het algemeen aan de sombere kant, al valt er op momenten ook te lachen (bijvoorbeeld bij Older than old & in the way). De meeste liedjes heeft Bobby zelf geschreven, maar hij weet het vrolijke popdeuntje Stop In The Name Of Love hier op een mooie manier tot een treurig Robert Bobbyliedje te maken. Ook Copper Kettle valt hier perfect op zijn plaats. Al met al een mooi album, met muziek om gehecht aan te raken.