Ruthie Foster vormde met Cyd Cassone samen jarenlang een duo dat bluesy folkmuziek maakte. Dat leverde een paar zeer aardige cd’s op, maar nu Foster alleen verder gaat lijkt ze ineens haar draai helemaal te hebben gevonden. Bovendien lijkt het er sterk op dat ze in haar eentje een nieuwe muziekvorm heeft gevonden, die je misschien nog het beste als folksoul of soulfolk zou kunnen omschrijven. Ze zingt als de beste soulzangers, met een verschroeiende passie, terwijl de muziek folktrekken blijft houden. Het is een combinatie die wonderlijk mooi uitpakt.

De nummers die je hier hoort zijn voor een deel door Foster zelf geschreven, en verder komen ze van Sister Rostetta Tharpe (Up Above My Head), van Son House (het a capella ingezette People Grinnin’ In Your Face dat verder alleen wat summiere percussie als begeleiding meekrijgt – prachtig!), van Lucinda Williams (het prachtig treurige Fruits Of My Labour) en van Eric Bibb (A Friend Like You). En dan is er het schitterende nummer waar de cd zijn titel aan ontleent – Phenomenal Woman, een tekst van Maya Angelou, op het lijf geschreven van zelfverzekerde sterke vrouwen als Ruthie Foster. Hier laat ze horen dat ze rustig naast een  Aretha Franklin kan staan.

Liefhebbers van soul zullen deze plaat waarschijnlijk niet vet en funky genoeg vinden vanwege de soms luchtige, vaak akoestische arrangementen, folkliefhebbers vinden het misschien te soulvol en bombastisch. Volgens ons is dat gewoon een kwestie van wennen, want dit is een schitterend album geworden dat prachtig balanceert tussen die beide categorieën folk en soul. Een aanrader.