De idiootste single die ik ooit gehad heb had ik maar twee dagen in mijn bezit. Toen leende ik hem even uit. Ik heb hem nooit meer teruggezien. Ik had ook geen idee meer wie de lachende man op dat plaatje was, tot ik jaren later Henri Salvador op een cd commentaar hoorde leveren, op toneel, bij zijn eigen plaatje. Het is een merkwaardig simpele vondst – je lacht gewoon uitbundig, drie minuten lang. En dat is het. Geen mens die die drie minuten kan uitzitten zonder ook maar even uit de plooi te schieten. Pas jaren na de vondst van die cd vond ik op een andere cd de oorspronkelijke single terug. Hier laat ik ze allebei horen, in de afdeling curiosa – Henri Salvador s’amuse…

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.