Ik hou erg van muziek die wat vraagt van de luisteraar. Muziek mag best ingewikkeld in elkaar steken, rare ritmes hebben, vreemde zang, wringende pasages en ingenieuze arrangementen. Graag zelfs. Mike Keneally draagt zijn album Scambot op aan iedereen die nog steeds naar hele albums luistert met de koptelefoon. Dat is meteen een waarschuwing voor iedereen die denkt dat hij uit de fragmenten hieronder al een oordeel denkt te kunnen vellen. Want dit is inderdaad echt een album dat je in zijn geheel moet horen, en dan liefst vaker dan één keer en met de hoofdtelefoon, zodat je niks mist.

Want de composities van Keneally zitten allemaal zeer geraffineerd en intelligent in elkaar, en eerlijk gezegd ben ik vooral laaiend enthousiast over de instrumentale passages. Die zitten regelmatig tegen snoeiharde jazzrock aan, maar jazz, rock en avantgarde zijn nooit ver weg. Als er gezongen wordt denk je eerder aan popmuziek, en dat contrast is soms wat abrupt. Dat Keneally als gitarist in de band van Frank Zappa zat zal je niet verbazen als je Scambot gehoord hebt, want Keneally’s intelligente rock is net zo goed. Een absolute aanrader voor iedereen die van uitstekende intelligente rock houdt.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.