the sharons
The Sharons was een Maastrichtse beatgroep uit het eind van de jaren zestig. De zanger was de neef van een van mijn klasgenoten, en daardoor mochten wij met een select vriendenclubje een keer een repetitie van de groep meemaken, ergens in een garage. Dat klonk vrij matig, en het enige wat mij ervan bijgebleven is, is dat de drummer ook de zanger was, en dat hij zijn bril over zijn krullende halflange haar heengestoken had, ongeveer zoals de toetsenist van Soft Machine dat ook altijd deed. Een irritante gewoonte, vond ik.
De naam kwam overigens van het correspondentievriendinnetje van een van de groepsleden. De Sharons mochten een single opnemen voor Decca, maar die eerste single deed helemaal niets. De tweede, het licht psychedelische, op “All you need is love” van the Beatles geïnspireerde Turn on the coloured light, heb ik één keer op de radio gehoord, waar het door Felix Meurders gedraaid werd. Felix komt ook uit Maastricht. Die ene keer was voldoende om de melodie goed in mijn geheugen vast te zetten, want nu, ruim dertig jaar later, kan ik het nog steeds zingen. We zijn toen met zijn drieën (we waren met een vriendenclubje van drie echte muziekfanaten) alle platenzaken in Maastricht en omgeving afgegaan om die single te kopen, maar hij was nergens te krijgen, en bestellen was er ook niet bij. Daar konden ze niet aan beginnen. En zo werd een veelbelovende carriëre in de kiem gesmoord, al is het nummer nog wel in de tipparade beland.
Ik heb de singles van de Sharons ook later nooit ergens kunnen vinden, tot er een poos geleden twee dubbel-cd’s op de markt kwamen. Nederbeat Dutch Nuggets, met A- en B-kantjes van obscure nederbeatsingles uit de jaren zestig. Een hoop rotzooi, veel vals gezang en rommelige en krakkemikkige nummers, maar ook de twee singles van the Sharons, die na al die jaren nog steeds fier overeind staan. Leuke muziek, en jammer dat het toen nooit wat geworden is met die jongens, al blijkt achteraf dat ze toch nog vijf singles hebben opgenomen toendertijd. Genoeg voor een leuk cd’tje, wat mij betreft.
Het b-kantje van de eerste single is geschreven door Harry Heltzel en Lou Schoonbrood. Lou was de eigenaar van het eerste en enige langharigencafé van Maastricht, Strawberry Fields, dat helaas na een jaar of twee moest sluiten nadat de zaak tot drie keer toe door vetkuiven in elkaar was geramd. Dat ging niet echt zachtzinnig overigens: mijn broer werd tijdens de eerste overval van een grote groep vetkuiven door zo’n gast in zijn wang gebeten. Ik zat zelf op dat moment als discjockey platen te draaien toen een van die vetkuiven moedwillig bovenop de draaitafels sprong met de duidelijke bedoeling de hele zaak te vernielen. Dat waren de minder leuke kanten van een provinciestad in de zestiger jaren…
Van het oer-Sharons-lid Jo Robeers kregen we nog een hoop extra informatie die hieronder verwerkt is:
April 1962 opgericht door Jef Ubachs (+). Hij correspondeerde met Sharon Warfel, een meisje uit Milwaukee, Wisconsin (USA), vandaar de naam The Sharons. Ook vanaf het eerste uur is Jo Robeers. In augustus 1965 voegde Pierre Beckers zich bij de groep. Deze drie mensen vormden de vaste kern. In de loop der jaren maakten diverse mensen deel uit van de band:
Op bas – Jan Aarts; Ronnie Baeten; René Rosier;
Op drums – Frans Theunisz; Joke Costongs; René Schmidt; Jean Gilissen(+)
De samenstelling van 1965 tot begin 1967 was:
- Harry Heltzel – zang en leadgitaar
- Pierre Beckers – zang en rythmgitaar
- Jo Robeers – zang en basgitaar
- Henk Hochstenbach – zang en drums
Singles:
1965 – All of the time (Heltzel) / All I’ve got to do (Lennon-McCartney) op het Telstar label
1966 – I can’t leave (Heltzel) / Handle with care (Heltzel) op het Decca label – producer Tony Vos
samenstelling van 1967 tot eind 1969
- Harry Heltzel – zang en leadgitaar
- Pierre Beckers – zang en basgitaar
- Jo Robeers – zang en drums
Singles:
1967 – It’s a wonder (you don’t turn to sugar) (Porter & Hayes) / Weekend in the wood (Heltzel & Schoonbrood) – productie Tony Vos
1968 – Turn on the coloured light (Heltzel) / That’s my world (Heltzel) – producer Tony Vos
1968 – I can’t believe (you’ve been my little girl) (Heltzel) / Mother buy me a gun (Heltzel) – producer Tony Vos
In 1969 kwam Erwin Musper de band versterken op mondharp en toetsen.
In 1970 verwisselde Jo Robeers The Sharons voor Opus en Frans Theunisz (drummer van Opus) nam de plaats van Jo in.
1973 was de periode van de hereniging: Opus en Sharons smolten samen tot een band en besloten om verder te gaan als Opus in de volgende bezetting:
Erwin Musper – leadzang en gitaar
Pierre Beckers – basgitaar en zang
Ber Bessems – leadgitaar
Jo Robeers – leadzang en drums
Medio 1974 werd de naam, op verzoek van de platenfirma, veranderd in Windmill wat weer resulteerde in Partner.