She’koyokh is een band die weliswaar klinkt als een grote klezmerband, maar tegelijk ook niet. Je denkt na het eerste nummer wel dat je diep in het oosten van Europa terecht bent gekomen, en je wordt daarin een aantal instrumentale nummers lang bevestigd – de jankende viool, de klagende klarinet en de melancholieke feestmuziek, de merkwaardige ritmes die soms vreemd huppelende dansjes oplevert, het is allemaal puur Balkan.

Tot je iets beter gaat luisteren. Dan is het toch ook de invloed van Goran Bregovic die doorklinkt, en je hoort ineens ook Ierse en Schotse elementen. En dan beginnen ze te zingen en hoor je de perfecte klezmerversie van Drunken Sailor langskomen, wat een vreemde maar opwindende sensatie oplevert. Het slotnummer, Wedding Song, is dan bovendien een bijzonder grappig en ironisch nummer over trouwfeestjes en de band die daar optreedt. Een fraai stukje zelfspot, en een mooi humoristisch en energiek stuk muziek.

Ondanks de melancholie waar deze muziek totaal van doortrokken is mag er ook gelachen worden. Vooral ook in de instrumentale nummers. Maar er zijn ook adembenemende momenten , als de klarinet een solo speelt om je vingers bij af te likken, of als de accordeon en de viool samen opspelen, en de blazers er nog een extra laag aan toevoegen. Magnifiek.

She’koyokh blijkt een band te zijn die vanuit Londen opereert, bestaande uit een internationaal gezelschap, uit Engeland, Schotland, Zambia, Amerika en Roemenië, en dat verklaart dan ook de merkwaardige mix die je hier op Sandanski’s Chicken hoort. De ene muzikant is nog virtuozer dan de ander – de viool en de klarinet hadden we al genoemd, maar de percussionist is ook een wonder, net als de gitarist, de blazers en de accordeonist.

En het is niet alleen de fusie die het hem doet, het is ook de pure energie en de lol die er afspat. De cd duurt ruim een uur, en na afloop heb je de neiging om ze meteen voor je volgende feest in te huren. Fantastisch.