The Necks is een Australisch trio dat live een onuitwisbare indruk maakt doordat ze composities neerzetten waarbij je, hoewel er nauwelijks wat lijkt te gebeuren, op het puntje van je stoel zit. Spannende muziek dus, en al gauw begin je in de minimalistische aanpak structuren te ontdekken. De muziek van the Necks gaat veel verder dan alleen maar hypnotiserende minimal music. Zeker in hun nieuwe album, Silverwater, wordt er in een compositie van ruim een uur een muzikaal tapijt geweven dat vol extremen en contrasten zit, terwijl het toch aanvoelt als een compacte, afgewogen en uitgebalanceerde compositie. Bijna-chaos en stille passages wisselen elkaar af. Silverwater is, anders dan hun laatste albums, een studio-album, en dat betekent in de praktijk dat er ook wat overdubs inzitten, en dat de compositie bijna nog intelligenter en geraffineerder klinkt dan anders. Intrigerende muziek, die soms simpel lijkt, maar die bij elke draaibeurt nog geraffineerder in elkaar blijkt te steken dan je vermoedde. Magnifiek, en wonderlijk mooi. Eigenlijk kun je bij deze muziek geen fragmenten laten horen, omdat de spanningsboog onherroepelijk doorbroken wordt, maar we hebben toch twee willekeurige fragmenten uit de compositie geknipt om je een beetje een idee te geven van wat je ongeveer kunt verwachten.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.